उद्र

See also: उदर and उदार

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *udrás, from Proto-Indo-Iranian *udrás, from Proto-Indo-European *udrós. Cognate with Latin lutra, Ancient Greek ὕδρος (húdros), Polish wydra, Old English otor (whence English otter).

Pronunciation

Noun

उद्र • (udrá) m

  1. otter
  2. a kind of aquatic animal

Declension
Masculine a-stem declension of उद्र (udrá)
Singular Dual Plural
Nominative उद्रः
udráḥ		 उद्रौ
udraú		 उद्राः / उद्रासः¹
udrā́ḥ / udrā́saḥ¹
Vocative उद्र
údra		 उद्रौ
údrau		 उद्राः / उद्रासः¹
údrāḥ / údrāsaḥ¹
Accusative उद्रम्
udrám		 उद्रौ
udraú		 उद्रान्
udrā́n
Instrumental उद्रेण
udréṇa		 उद्राभ्याम्
udrā́bhyām		 उद्रैः / उद्रेभिः¹
udraíḥ / udrébhiḥ¹
Dative उद्राय
udrā́ya		 उद्राभ्याम्
udrā́bhyām		 उद्रेभ्यः
udrébhyaḥ
Ablative उद्रात्
udrā́t		 उद्राभ्याम्
udrā́bhyām		 उद्रेभ्यः
udrébhyaḥ
Genitive उद्रस्य
udrásya		 उद्रयोः
udráyoḥ		 उद्राणाम्
udrā́ṇām
Locative उद्रे
udré		 उद्रयोः
udráyoḥ		 उद्रेषु
udréṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

References

Monier Monier-Williams (accessed 2008-02-06), “Sanskrit-English Dictionary”, in (Please provide the title of the work)‎

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.