कन्द
Hindi
Alternative forms
- कंद (kand) m
Sanskrit
Etymology
From the root कन् (kan), from Proto-Indo-European *gnew- (“a bundle; knot”), from Proto-Indo-European *gen- (“to pinch; clench; ball up”). Compare Ancient Greek κονδός (kondós), Ancient Greek κόνδυλος (kóndulos).
Noun
कन्द • (kanda) m
Declension
Masculine a-stem declension of कन्द (kanda) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | कन्दः kandaḥ |
कन्दौ kandau |
कन्दाः / कन्दासः¹ kandāḥ / kandāsaḥ¹ |
Vocative | कन्द kanda |
कन्दौ kandau |
कन्दाः / कन्दासः¹ kandāḥ / kandāsaḥ¹ |
Accusative | कन्दम् kandam |
कन्दौ kandau |
कन्दान् kandān |
Instrumental | कन्देन kandena |
कन्दाभ्याम् kandābhyām |
कन्दैः / कन्देभिः¹ kandaiḥ / kandebhiḥ¹ |
Dative | कन्दाय kandāya |
कन्दाभ्याम् kandābhyām |
कन्देभ्यः kandebhyaḥ |
Ablative | कन्दात् kandāt |
कन्दाभ्याम् kandābhyām |
कन्देभ्यः kandebhyaḥ |
Genitive | कन्दस्य kandasya |
कन्दयोः kandayoḥ |
कन्दानाम् kandānām |
Locative | कन्दे kande |
कन्दयोः kandayoḥ |
कन्देषु kandeṣu |
Notes |
|
Derived terms
- कन्दी (kandī)
References
- Monier Williams (1899), “कन्द”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 249.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.