केवल
Hindi
Sanskrit
Etymology
Possibly from Proto-Indo-Aryan *káywalas, from Proto-Indo-Iranian *káywalas, from Proto-Indo-European *kéywelos (“alone”) (compare Latin *cael (c.f. caelebs (“single, unmarried”))).
Declension
| Masculine a-stem declension of केवल | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | केवलः (kevalaḥ) | ||
| Gen. sg. | केवलस्य (kevalasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | केवलः (kevalaḥ) | केवलौ (kevalau) | केवलाः (kevalāḥ) |
| Vocative | केवल (kevala) | केवलौ (kevalau) | केवलाः (kevalāḥ) |
| Accusative | केवलम् (kevalam) | केवलौ (kevalau) | केवलान् (kevalān) |
| Instrumental | केवलेन (kevalena) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलैः (kevalaiḥ) |
| Dative | केवलाय (kevalāya) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलेभ्यः (kevalebhyaḥ) |
| Ablative | केवलात् (kevalāt) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलेभ्यः (kevalebhyaḥ) |
| Genitive | केवलस्य (kevalasya) | केवलयोः (kevalayoḥ) | केवलानाम् (kevalānām) |
| Locative | केवले (kevale) | केवलयोः (kevalayoḥ) | केवलेषु (kevaleṣu) |
| Feminine ā-stem declension of केवल | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | केवला (kevalā) | ||
| Gen. sg. | केवलायाः (kevalāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | केवला (kevalā) | केवले (kevale) | केवलाः (kevalāḥ) |
| Vocative | केवले (kevale) | केवले (kevale) | केवलाः (kevalāḥ) |
| Accusative | केवलाम् (kevalām) | केवले (kevale) | केवलाः (kevalāḥ) |
| Instrumental | केवलया (kevalayā) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलाभिः (kevalābhiḥ) |
| Dative | केवलायै (kevalāyai) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलाभ्यः (kevalābhyaḥ) |
| Ablative | केवलायाः (kevalāyāḥ) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलाभ्यः (kevalābhyaḥ) |
| Genitive | केवलायाः (kevalāyāḥ) | केवलयोः (kevalayoḥ) | केवलानाम् (kevalānām) |
| Locative | केवलायाम् (kevalāyām) | केवलयोः (kevalayoḥ) | केवलासु (kevalāsu) |
| Neuter a-stem declension of केवल | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | केवलम् (kevalam) | ||
| Gen. sg. | केवलस्य (kevalasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | केवलम् (kevalam) | केवले (kevale) | केवलानि (kevalāni) |
| Vocative | केवल (kevala) | केवले (kevale) | केवलानि (kevalāni) |
| Accusative | केवलम् (kevalam) | केवले (kevale) | केवलानि (kevalāni) |
| Instrumental | केवलेन (kevalena) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलैः (kevalaiḥ) |
| Dative | केवलाय (kevalāya) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलेभ्यः (kevalebhyaḥ) |
| Ablative | केवलात् (kevalāt) | केवलाभ्याम् (kevalābhyām) | केवलेभ्यः (kevalebhyaḥ) |
| Genitive | केवलस्य (kevalasya) | केवलयोः (kevalayoḥ) | केवलानाम् (kevalānām) |
| Locative | केवले (kevale) | केवलयोः (kevalayoḥ) | केवलेषु (kevaleṣu) |
References
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985), “kḗvala”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.