चन्द्रबिन्दु

Hindi

Alternative forms

Etymology

Pronunciation

  • IPA(key): [tʃənd̪rəbɪnd̪u]

Noun

चन्द्रबिन्दु (candrabindu) ? (Urdu spelling چندربند)

  1. (grammar, typography) candrabindu, the "moon dot" nasal vowel marker of the Devanagari script

See also


Sanskrit

Etymology

चन्द्र (candra, moon) + बिन्दु (bindu, dot)

Noun

चन्द्रबिन्दु (candrabindu) m

  1. candrabindu

Declension

Masculine u-stem declension of चन्द्रबिन्दु
Nom. sg. चन्द्रबिन्दुः (candrabinduḥ)
Gen. sg. चन्द्रबिन्दोः (candrabindoḥ)
Singular Dual Plural
Nominative चन्द्रबिन्दुः (candrabinduḥ) चन्द्रबिन्दू (candrabindū) चन्द्रबिन्दवः (candrabindavaḥ)
Vocative चन्द्रबिन्दो (candrabindo) चन्द्रबिन्दू (candrabindū) चन्द्रबिन्दवः (candrabindavaḥ)
Accusative चन्द्रबिन्दुम् (candrabindum) चन्द्रबिन्दू (candrabindū) चन्द्रबिन्दून् (candrabindūn)
Instrumental चन्द्रबिन्दुना (candrabindunā) चन्द्रबिन्दुभ्याम् (candrabindubhyām) चन्द्रबिन्दुभिः (candrabindubhiḥ)
Dative चन्द्रबिन्दवे (candrabindave) चन्द्रबिन्दुभ्याम् (candrabindubhyām) चन्द्रबिन्दुभ्यः (candrabindubhyaḥ)
Ablative चन्द्रबिन्दोः (candrabindoḥ) चन्द्रबिन्दुभ्याम् (candrabindubhyām) चन्द्रबिन्दुभ्यः (candrabindubhyaḥ)
Genitive चन्द्रबिन्दोः (candrabindoḥ) चन्द्रबिन्द्वोः (candrabindvoḥ) चन्द्रबिन्दूनाम् (candrabindūnām)
Locative चन्द्रबिन्दौ (candrabindau) चन्द्रबिन्द्वोः (candrabindvoḥ) चन्द्रबिन्दुषु (candrabinduṣu)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.