द्विगु

Sanskrit

Etymology

द्वि (dvi, “two”) +‎ गु (gu, “cow”), an example of itself.

Pronunciation

Noun

द्विगु • (dvigu) m

  1. (lexicography) A kind of tatpuruṣa compound of which the first component is a numeral.

Declension
Masculine u-stem declension of द्विगु (dvigu)
Singular Dual Plural
Nominative द्विगुः
dviguḥ		 द्विगू
dvigū		 द्विगवः
dvigavaḥ
Vocative द्विगो
dvigo		 द्विगू
dvigū		 द्विगवः
dvigavaḥ
Accusative द्विगुम्
dvigum		 द्विगू
dvigū		 द्विगून्
dvigūn
Instrumental द्विगुना / द्विग्वा¹
dvigunā / dvigvā¹		 द्विगुभ्याम्
dvigubhyām		 द्विगुभिः
dvigubhiḥ
Dative द्विगवे / द्विग्वे²
dvigave / dvigve²		 द्विगुभ्याम्
dvigubhyām		 द्विगुभ्यः
dvigubhyaḥ
Ablative द्विगोः / द्विग्वः²
dvigoḥ / dvigvaḥ²		 द्विगुभ्याम्
dvigubhyām		 द्विगुभ्यः
dvigubhyaḥ
Genitive द्विगोः / द्विग्वः²
dvigoḥ / dvigvaḥ²		 द्विग्वोः
dvigvoḥ		 द्विगूनाम्
dvigūnām
Locative द्विगौ
dvigau		 द्विग्वोः
dvigvoḥ		 द्विगुषु
dviguṣu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Less common
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.