मीन
Hindi
Pronunciation
- IPA(key): /miːn/
Sanskrit
Etymology
Borrowed from Proto-Dravidian *mīn.
Noun
मीन • (mīna) m
Declension
| Masculine a-stem declension of मीन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मीनः (mīnaḥ) | ||
| Gen. sg. | मीनस्य (mīnasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मीनः (mīnaḥ) | मीनौ (mīnau) | मीनाः (mīnāḥ) |
| Vocative | मीन (mīna) | मीनौ (mīnau) | मीनाः (mīnāḥ) |
| Accusative | मीनम् (mīnam) | मीनौ (mīnau) | मीनान् (mīnān) |
| Instrumental | मीनेन (mīnena) | मीनाभ्याम् (mīnābhyām) | मीनैः (mīnaiḥ) |
| Dative | मीनाय (mīnāya) | मीनाभ्याम् (mīnābhyām) | मीनेभ्यः (mīnebhyaḥ) |
| Ablative | मीनात् (mīnāt) | मीनाभ्याम् (mīnābhyām) | मीनेभ्यः (mīnebhyaḥ) |
| Genitive | मीनस्य (mīnasya) | मीनयोः (mīnayoḥ) | मीनानाम् (mīnānām) |
| Locative | मीने (mīne) | मीनयोः (mīnayoḥ) | मीनेषु (mīneṣu) |
Synonyms
- मत्स्य (matsya)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.