राष्ट्र
Hindi
Pronunciation
- IPA(key): /ɾɑːʃʈɾ/
Noun
राष्ट्र • (rāṣṭra) m (Urdu spelling راشٹر)
Declension
Declension of राष्ट्र | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Direct | राष्ट्र (rāṣṭra) | राष्ट्र (rāṣṭra) |
Oblique | राष्ट्र (rāṣṭra) | राष्ट्रों (rāṣṭrõ) |
Vocative | राष्ट्र (rāṣṭra) | राष्ट्रो (rāṣṭro) |
Derived terms
- महाराष्ट्र (mahārāṣṭra)
- राष्ट्रभाषा (rāṣṭrabhāṣā)
- राष्ट्रीय (rāṣṭrīya)
Related terms
- राष्ट्रपति (rāṣṭrapti)
References
- Bahri, Hardev (1989), “राष्ट्र”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners' Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons
Sanskrit
Etymology
From राज् (rāj)
Alternative forms
Alternative scripts
- ᬭᬵᬱ᭄ᬝ᭄ᬭ (Balinese script)
- ৰাষ্ট্ৰ (Assamese script)
- রাষ্ট্র (Bengali script)
- 𑰨𑰯𑰬𑰿𑰘𑰿𑰨 (Bhaiksuki script)
- 𑀭𑀸𑀱𑁆𑀝𑁆𑀭 (Brahmi script)
- 𑌰𑌾𑌷𑍍𑌟𑍍𑌰 (Grantha script)
- રાષ્ટ્ર (Gujarati script)
- ꦫꦴꦰ꧀ꦛꦿ (Javanese script)
- ರಾಷ್ಟ್ರ (Kannada script)
- ရာၑ္ဋြ (Burmese script)
- ରାଷ୍ଟ୍ର (Oriya script)
- ꢬꢵꢰ꣄ꢜ꣄ꢬ (Saurashtra script)
- 𑆫𑆳𑆰𑇀𑆛𑇀𑆫 (Sharada script)
- 𑖨𑖯𑖬𑖿𑖘𑖿𑖨 (Siddham script)
- రాష్ట్ర (Telugu script)
- རཱཥྚྲ (Tibetan script)
- 𑒩𑒰𑒭𑓂𑒙𑓂𑒩 (Tirhuta script)
Noun
राष्ट्र • (rāṣṭrá) m, n
Declension
Neuter a-stem declension of राष्ट्र (rāṣṭrá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | राष्ट्रम् rāṣṭrám |
राष्ट्रे rāṣṭré |
राष्ट्राणि / राष्ट्रा¹ rāṣṭrā́ṇi / rāṣṭrā́¹ |
Vocative | राष्ट्र rā́ṣṭra |
राष्ट्रे rā́ṣṭre |
राष्ट्राणि / राष्ट्रा¹ rā́ṣṭrāṇi / rā́ṣṭrā¹ |
Accusative | राष्ट्रम् rāṣṭrám |
राष्ट्रे rāṣṭré |
राष्ट्राणि / राष्ट्रा¹ rāṣṭrā́ṇi / rāṣṭrā́¹ |
Instrumental | राष्ट्रेण rāṣṭréṇa |
राष्ट्राभ्याम् rāṣṭrā́bhyām |
राष्ट्रैः / राष्ट्रेभिः¹ rāṣṭraíḥ / rāṣṭrébhiḥ¹ |
Dative | राष्ट्राय rāṣṭrā́ya |
राष्ट्राभ्याम् rāṣṭrā́bhyām |
राष्ट्रेभ्यः rāṣṭrébhyaḥ |
Ablative | राष्ट्रात् rāṣṭrā́t |
राष्ट्राभ्याम् rāṣṭrā́bhyām |
राष्ट्रेभ्यः rāṣṭrébhyaḥ |
Genitive | राष्ट्रस्य rāṣṭrásya |
राष्ट्रयोः rāṣṭráyoḥ |
राष्ट्राणाम् rāṣṭrā́ṇām |
Locative | राष्ट्रे rāṣṭré |
राष्ट्रयोः rāṣṭráyoḥ |
राष्ट्रेषु rāṣṭréṣu |
Notes |
|
Masculine a-stem declension of राष्ट्र (rāṣṭra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | राष्ट्रः rāṣṭraḥ |
राष्ट्रौ rāṣṭrau |
राष्ट्राः / राष्ट्रासः¹ rāṣṭrāḥ / rāṣṭrāsaḥ¹ |
Vocative | राष्ट्र rāṣṭra |
राष्ट्रौ rāṣṭrau |
राष्ट्राः / राष्ट्रासः¹ rāṣṭrāḥ / rāṣṭrāsaḥ¹ |
Accusative | राष्ट्रम् rāṣṭram |
राष्ट्रौ rāṣṭrau |
राष्ट्रान् rāṣṭrān |
Instrumental | राष्ट्रेण rāṣṭreṇa |
राष्ट्राभ्याम् rāṣṭrābhyām |
राष्ट्रैः / राष्ट्रेभिः¹ rāṣṭraiḥ / rāṣṭrebhiḥ¹ |
Dative | राष्ट्राय rāṣṭrāya |
राष्ट्राभ्याम् rāṣṭrābhyām |
राष्ट्रेभ्यः rāṣṭrebhyaḥ |
Ablative | राष्ट्रात् rāṣṭrāt |
राष्ट्राभ्याम् rāṣṭrābhyām |
राष्ट्रेभ्यः rāṣṭrebhyaḥ |
Genitive | राष्ट्रस्य rāṣṭrasya |
राष्ट्रयोः rāṣṭrayoḥ |
राष्ट्राणाम् rāṣṭrāṇām |
Locative | राष्ट्रे rāṣṭre |
राष्ट्रयोः rāṣṭrayoḥ |
राष्ट्रेषु rāṣṭreṣu |
Notes |
|
Noun
राष्ट्र • (rāṣṭrá) m
- a people, nation, subjects.
- any public calamity (as famine, plague, etc.), affliction.
Derived terms
- राष्ट्रपति (rāṣṭrapati)
- राष्ट्रीय (rāṣṭrīya)
Descendants
References
- Monier Williams (1899), “राष्ट्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0879.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.