लङ्ग
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *sleh₁g-, *(s)leh₁g- (“weak, feeble”). Cognate with Latin langueō (“I am faint, weak”), English slack, Ancient Greek *λαγο- (*lago-, “flabby”) (Ancient Greek λαγώς (lagṓs, “hare”, literally “with flabby ears”)).
Declension
| Masculine a-stem declension of लङ्ग | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | लङ्गः (laṅgaḥ) | ||
| Gen. sg. | लङ्गस्य (laṅgasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | लङ्गः (laṅgaḥ) | लङ्गौ (laṅgau) | लङ्गाः (laṅgāḥ) |
| Vocative | लङ्ग (laṅga) | लङ्गौ (laṅgau) | लङ्गाः (laṅgāḥ) |
| Accusative | लङ्गम् (laṅgam) | लङ्गौ (laṅgau) | लङ्गान् (laṅgān) |
| Instrumental | लङ्गेन (laṅgena) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गैः (laṅgaiḥ) |
| Dative | लङ्गाय (laṅgāya) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गेभ्यः (laṅgebhyaḥ) |
| Ablative | लङ्गात् (laṅgāt) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गेभ्यः (laṅgebhyaḥ) |
| Genitive | लङ्गस्य (laṅgasya) | लङ्गयोः (laṅgayoḥ) | लङ्गानाम् (laṅgānām) |
| Locative | लङ्गे (laṅge) | लङ्गयोः (laṅgayoḥ) | लङ्गेषु (laṅgeṣu) |
| Feminine ā-stem declension of लङ्ग | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | लङ्गा (laṅgā) | ||
| Gen. sg. | लङ्गायाः (laṅgāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | लङ्गा (laṅgā) | लङ्गे (laṅge) | लङ्गाः (laṅgāḥ) |
| Vocative | लङ्गे (laṅge) | लङ्गे (laṅge) | लङ्गाः (laṅgāḥ) |
| Accusative | लङ्गाम् (laṅgām) | लङ्गे (laṅge) | लङ्गाः (laṅgāḥ) |
| Instrumental | लङ्गया (laṅgayā) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गाभिः (laṅgābhiḥ) |
| Dative | लङ्गायै (laṅgāyai) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गाभ्यः (laṅgābhyaḥ) |
| Ablative | लङ्गायाः (laṅgāyāḥ) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गाभ्यः (laṅgābhyaḥ) |
| Genitive | लङ्गायाः (laṅgāyāḥ) | लङ्गयोः (laṅgayoḥ) | लङ्गानाम् (laṅgānām) |
| Locative | लङ्गायाम् (laṅgāyām) | लङ्गयोः (laṅgayoḥ) | लङ्गासु (laṅgāsu) |
| Neuter a-stem declension of लङ्ग | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | लङ्गम् (laṅgam) | ||
| Gen. sg. | लङ्गस्य (laṅgasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | लङ्गम् (laṅgam) | लङ्गे (laṅge) | लङ्गानि (laṅgāni) |
| Vocative | लङ्ग (laṅga) | लङ्गे (laṅge) | लङ्गानि (laṅgāni) |
| Accusative | लङ्गम् (laṅgam) | लङ्गे (laṅge) | लङ्गानि (laṅgāni) |
| Instrumental | लङ्गेन (laṅgena) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गैः (laṅgaiḥ) |
| Dative | लङ्गाय (laṅgāya) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गेभ्यः (laṅgebhyaḥ) |
| Ablative | लङ्गात् (laṅgāt) | लङ्गाभ्याम् (laṅgābhyām) | लङ्गेभ्यः (laṅgebhyaḥ) |
| Genitive | लङ्गस्य (laṅgasya) | लङ्गयोः (laṅgayoḥ) | लङ्गानाम् (laṅgānām) |
| Locative | लङ्गे (laṅge) | लङ्गयोः (laṅgayoḥ) | लङ्गेषु (laṅgeṣu) |
Descendants
- ⇒ Bengali: ল্যাংচা (ljangca) (suffixed with -চা (-ca)), ল্যাংড়া (ljangṛa) (suffixed with -ড়া (-ṛa))
References
- Monier Williams (1899), “लङ्ग”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 895/1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.