साध्य
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Iranian *sáHdʰati.
Verb
साध्य • (sādhyá)
- to be subdued or mastered or won or managed, conquerable, amenable
- to be summoned or conjured up
- to be set to rights, to be treated or healed or cured
- to be formed (grammatically)
- to be cultivated or perfected
- to be accomplished or fulfilled or brought about or effected or attained, practicable, feasible, attainable
- being effected or brought about, taking place
- to be prepared or cooked
- to be inferred or concluded
- to be proved or demonstrated
- to be found out by calculation
- to be killed or destroyed
Adjective
साध्य • (sādhyá)
- relating to the Sādhyas
Declension
Masculine a-stem declension of साध्य | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | साध्यः (sādhyaḥ) | ||
Gen. sg. | साध्यस्य (sādhyasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | साध्यः (sādhyaḥ) | साध्यौ (sādhyau) | साध्याः (sādhyāḥ) |
Vocative | साध्य (sādhya) | साध्यौ (sādhyau) | साध्याः (sādhyāḥ) |
Accusative | साध्यम् (sādhyam) | साध्यौ (sādhyau) | साध्यान् (sādhyān) |
Instrumental | साध्येन (sādhyena) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्यैः (sādhyaiḥ) |
Dative | साध्याय (sādhyāya) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्येभ्यः (sādhyebhyaḥ) |
Ablative | साध्यात् (sādhyāt) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्येभ्यः (sādhyebhyaḥ) |
Genitive | साध्यस्य (sādhyasya) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्यानाम् (sādhyānām) |
Locative | साध्ये (sādhye) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्येषु (sādhyeṣu) |
Feminine ā-stem declension of साध्य | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | साध्या (sādhyā) | ||
Gen. sg. | साध्यायाः (sādhyāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | साध्या (sādhyā) | साध्ये (sādhye) | साध्याः (sādhyāḥ) |
Vocative | साध्ये (sādhye) | साध्ये (sādhye) | साध्याः (sādhyāḥ) |
Accusative | साध्याम् (sādhyām) | साध्ये (sādhye) | साध्याः (sādhyāḥ) |
Instrumental | साध्यया (sādhyayā) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्याभिः (sādhyābhiḥ) |
Dative | साध्यायै (sādhyāyai) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्याभ्यः (sādhyābhyaḥ) |
Ablative | साध्यायाः (sādhyāyāḥ) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्याभ्यः (sādhyābhyaḥ) |
Genitive | साध्यायाः (sādhyāyāḥ) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्यानाम् (sādhyānām) |
Locative | साध्यायाम् (sādhyāyām) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्यासु (sādhyāsu) |
Neuter a-stem declension of साध्य | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | साध्यम् (sādhyam) | ||
Gen. sg. | साध्यस्य (sādhyasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | साध्यम् (sādhyam) | साध्ये (sādhye) | साध्यानि (sādhyāni) |
Vocative | साध्य (sādhya) | साध्ये (sādhye) | साध्यानि (sādhyāni) |
Accusative | साध्यम् (sādhyam) | साध्ये (sādhye) | साध्यानि (sādhyāni) |
Instrumental | साध्येन (sādhyena) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्यैः (sādhyaiḥ) |
Dative | साध्याय (sādhyāya) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्येभ्यः (sādhyebhyaḥ) |
Ablative | साध्यात् (sādhyāt) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्येभ्यः (sādhyebhyaḥ) |
Genitive | साध्यस्य (sādhyasya) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्यानाम् (sādhyānām) |
Locative | साध्ये (sādhye) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्येषु (sādhyeṣu) |
Noun
साध्य • (sādhyá) m
Declension
Masculine a-stem declension of साध्य | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | साध्यः (sādhyaḥ) | ||
Gen. sg. | साध्यस्य (sādhyasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | साध्यः (sādhyaḥ) | साध्यौ (sādhyau) | साध्याः (sādhyāḥ) |
Vocative | साध्य (sādhya) | साध्यौ (sādhyau) | साध्याः (sādhyāḥ) |
Accusative | साध्यम् (sādhyam) | साध्यौ (sādhyau) | साध्यान् (sādhyān) |
Instrumental | साध्येन (sādhyena) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्यैः (sādhyaiḥ) |
Dative | साध्याय (sādhyāya) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्येभ्यः (sādhyebhyaḥ) |
Ablative | साध्यात् (sādhyāt) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्येभ्यः (sādhyebhyaḥ) |
Genitive | साध्यस्य (sādhyasya) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्यानाम् (sādhyānām) |
Locative | साध्ये (sādhye) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्येषु (sādhyeṣu) |
Noun
साध्य • (sādhyá) n
- accomplishment, perfection
- an object to be accomplished, thing to be proved or established, matter in debate
- (logic) the major term in a syllogism
- silver
- name of a सामन् (sāman)
Declension
Neuter a-stem declension of साध्य | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | साध्यम् (sādhyam) | ||
Gen. sg. | साध्यस्य (sādhyasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | साध्यम् (sādhyam) | साध्ये (sādhye) | साध्यानि (sādhyāni) |
Vocative | साध्य (sādhya) | साध्ये (sādhye) | साध्यानि (sādhyāni) |
Accusative | साध्यम् (sādhyam) | साध्ये (sādhye) | साध्यानि (sādhyāni) |
Instrumental | साध्येन (sādhyena) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्यैः (sādhyaiḥ) |
Dative | साध्याय (sādhyāya) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्येभ्यः (sādhyebhyaḥ) |
Ablative | साध्यात् (sādhyāt) | साध्याभ्याम् (sādhyābhyām) | साध्येभ्यः (sādhyebhyaḥ) |
Genitive | साध्यस्य (sādhyasya) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्यानाम् (sādhyānām) |
Locative | साध्ये (sādhye) | साध्ययोः (sādhyayoḥ) | साध्येषु (sādhyeṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “साध्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1202.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.