स्वर

Hindi

Etymology

From Sanskrit स्वर (svára).

Pronunciation

  • IPA(key): /sʋəɾ/

Noun

स्वर (svar) m (Urdu spelling سور)

  1. voice, sound
    उसने ऊँचे स्वर से गाया।usne ū̃ce svar se gāyā.He sang in a loud voice.
    Synonym: आवाज़ (āvāz)
  2. (music) note, tune
    उसने बहुत तीक्ष्ण स्वर निकाला।
    usne bahut tīkṣṇ svar nikālā.
    He hit a very shrill note.
  3. (grammar) vowel
    Antonym: व्यंजन (vyañjan)

Declension

Declension of स्वर
Singular Plural
Direct स्वर (svar) स्वर (svar)
Oblique स्वर (svar) स्वरों (svarõ)
Vocative स्वर (svar) स्वरो (svaro)

Derived terms

References

  • Bahri, Hardev (1989), स्वर”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners' Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons

Sanskrit

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *swer- (to resound).

Pronunciation

Noun

स्वर (svará) m

  1. sound, noise
  2. voice
  3. (music) a note
  4. (prosody) the Sanskrit pitch accent
  5. (phonetics, orthography) a vowel
    दीर्घ स्वरdīrgha svaralong vowel
    ह्रस्व स्वरhrasva svarashort vowel
    Antonym: व्यञ्जन (vyañjana)

Declension

Masculine a-stem declension of स्वर (svará)
Singular Dual Plural
Nominative स्वरः
svaráḥ
स्वरौ
svaraú
स्वराः / स्वरासः¹
svarā́ḥ / svarā́saḥ¹
Vocative स्वर
svára
स्वरौ
svárau
स्वराः / स्वरासः¹
svárāḥ / svárāsaḥ¹
Accusative स्वरम्
svarám
स्वरौ
svaraú
स्वरान्
svarā́n
Instrumental स्वरेण
svaréṇa
स्वराभ्याम्
svarā́bhyām
स्वरैः / स्वरेभिः¹
svaraíḥ / svarébhiḥ¹
Dative स्वराय
svarā́ya
स्वराभ्याम्
svarā́bhyām
स्वरेभ्यः
svarébhyaḥ
Ablative स्वरात्
svarā́t
स्वराभ्याम्
svarā́bhyām
स्वरेभ्यः
svarébhyaḥ
Genitive स्वरस्य
svarásya
स्वरयोः
svaráyoḥ
स्वराणाम्
svarā́ṇām
Locative स्वरे
svaré
स्वरयोः
svaráyoḥ
स्वरेषु
svaréṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.