हनु
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *źʰánuṣ, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰánuš, from Proto-Indo-European *ǵénus (“chin, jaw”).
Noun
हनु • (hánu) f
- a jaw (also हनू (hánū))
- RV 10.79.1c
- अपश्यमस्य महतो महित्वममर्त्यस्य मर्त्यासु विक्षु |
- नाना हनू विभ्र्ते सं भरेते असिन्वती बप्सती भूर्यत्तः ||
- apaśyamasya mahato mahitvamamartyasya martyāsu vikṣu |
- nānā hanū vibhṛte saṃ bharete asinvatī bapsatī bhūryattaḥ ||
- I HAVE beheld the might of this Great Being. Immortal in the midst of tribes of mortals.
- His jaws now open and now shut together: much they devour, insatiately chewing.
- RV 10.79.1c
Declension
Feminine u-stem declension of हनु (hánu) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हनुः hánuḥ |
हनू hánū |
हनवः hánavaḥ |
Vocative | हनो háno |
हनू hánū |
हनवः hánavaḥ |
Accusative | हनुम् hánum |
हनू hánū |
हनूः hánūḥ |
Instrumental | हन्वा hánvā |
हनुभ्याम् hánubhyām |
हनुभिः hánubhiḥ |
Dative | हनवे / हन्वे¹ / हन्वै² hánave / hánve¹ / hánvai² |
हनुभ्याम् hánubhyām |
हनुभ्यः hánubhyaḥ |
Ablative | हनोः / हन्वाः² hánoḥ / hánvāḥ² |
हनुभ्याम् hánubhyām |
हनुभ्यः hánubhyaḥ |
Genitive | हनोः / हन्वाः² hánoḥ / hánvāḥ² |
हन्वोः hánvoḥ |
हनूनाम् hánūnām |
Locative | हनौ / हन्वाम्² hánau / hánvām² |
हन्वोः hánvoḥ |
हनुषु hánuṣu |
Notes |
|
Declension
Neuter u-stem declension of हनु (hánu) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हनु hánu |
हनुनी hánunī |
हनू / हनु / हनूनि¹ hánū / hánu / hánūni¹ |
Vocative | हनु / हनो hánu / háno |
हनुनी hánunī |
हनू / हनु / हनूनि¹ hánū / hánu / hánūni¹ |
Accusative | हनु hánu |
हनुनी hánunī |
हनू / हनु / हनूनि¹ hánū / hánu / hánūni¹ |
Instrumental | हनुना / हन्वा² hánunā / hánvā² |
हनुभ्याम् hánubhyām |
हनुभिः hánubhiḥ |
Dative | हनवे / हन्वे³ hánave / hánve³ |
हनुभ्याम् hánubhyām |
हनुभ्यः hánubhyaḥ |
Ablative | हनोः / हनुनः¹ / हन्वः³ hánoḥ / hánunaḥ¹ / hánvaḥ³ |
हनुभ्याम् hánubhyām |
हनुभ्यः hánubhyaḥ |
Genitive | हनोः / हनुनः¹ / हन्वः³ hánoḥ / hánunaḥ¹ / hánvaḥ³ |
हनुनोः hánunoḥ |
हनूनाम् hánūnām |
Locative | हनुनि¹ hánuni¹ |
हनुनोः hánunoḥ |
हनुषु hánuṣu |
Notes |
|
Noun
हनु • (hanu) f
- "anything which destroys or injures life", a weapon
- death
- disease
- various kinds of drugs
- a wanton woman, prostitute
Declension
Feminine u-stem declension of हनु | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | हनुः (hanuḥ) | ||
Gen. sg. | हनुवाः/ हनोः (hanuvāḥ/ hanoḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हनुः (hanuḥ) | हनू (hanū) | हनवः (hanavaḥ) |
Vocative | हनो (hano) | हनू (hanū) | हनवः (hanavaḥ) |
Accusative | हनुम् (hanum) | हनू (hanū) | हनूः (hanūḥ) |
Instrumental | हन्वा (hanvā) | हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभिः (hanubhiḥ) |
Dative | हन्वै / हनवे (hanvai / hanave) | हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभ्यः (hanubhyaḥ) |
Ablative | हनुवाः/ हनोः (hanuvāḥ/ hanoḥ) | हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभ्यः (hanubhyaḥ) |
Genitive | हनुवाः/ हनोः (hanuvāḥ/ hanoḥ) | हन्वोः (hanvoḥ) | हनूनाम् (hanūnām) |
Locative | हन्वाम् / हनौ (hanvām / hanau) | हन्वोः (hanvoḥ) | हनुषु (hanuṣu) |
Noun
हनु • (hanu) m
- name of a particular mixed tribe
Declension
Masculine u-stem declension of हनु | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | हनुः (hanuḥ) | ||
Gen. sg. | हनोः (hanoḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हनुः (hanuḥ) | हनू (hanū) | हनवः (hanavaḥ) |
Vocative | हनो (hano) | हनू (hanū) | हनवः (hanavaḥ) |
Accusative | हनुम् (hanum) | हनू (hanū) | हनून् (hanūn) |
Instrumental | हनुना (hanunā) | हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभिः (hanubhiḥ) |
Dative | हनवे (hanave) | हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभ्यः (hanubhyaḥ) |
Ablative | हनोः (hanoḥ) | हनुभ्याम् (hanubhyām) | हनुभ्यः (hanubhyaḥ) |
Genitive | हनोः (hanoḥ) | हन्वोः (hanvoḥ) | हनूनाम् (hanūnām) |
Locative | हनौ (hanau) | हन्वोः (hanvoḥ) | हनुषु (hanuṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “हनु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1288.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.