กุ้งหอยปูปลา

Thai

Etymology

From กุ้ง (gûng, “prawn”) +‎ หอย (hɔ̌i, “shell”) +‎ ปู (bpuu, “crab”) +‎ ปลา (bplaa, “fish”).

Pronunciation
Orthographicกุ้งหอยปูปลา
k u ˆ ŋ h ɒ y p ū p l ā
Phonemic
{Short}		กุ้ง-ห็อย-ปู-ปฺลา
k u ˆ ŋ – h ˘ ɒ y – p ū – p ̥ l ā
RomanizationPaiboongûng-hɔ̌i-bpuu-bplaa
Royal Institutekung-hoi-pu-pla
(standard) IPA(key)/kuŋ˥˩.hɔj˩˩˦.puː˧.plaː˧/

Noun

กุ้งหอยปูปลา • (gûng-hɔ̌i-bpuu-bplaa)

  1. (idiomatic) seafood.
  2. (idiomatic) aquatic animal; marine animal.
Related terms — see เสือสิงห์กระทิงแรด (sʉ̌ʉa-sǐng-grà-ting-rɛ̂t)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.