ครั้งนั้น

From ครั้ง (kráng, “chance; instance; occasion; time; etc.”) +‎ นั้น (nán, “that”).

ครั้งนั้น • (kráng-nán)

1. (used to indicate a time or event as mentioned before or supposed to be understood.)

In old usage, the phrase may be used even when the time or event in question has never been mentioned before or cannot be understood. For example, King Mongkut's Royal Autograph Chronicle of Siam (พระราชพงศาวดาร ฉบับพระราชหัตถเลขา) says:

ศักราช ๗๘๘ ปีมเมีย อัฐศก ครั้งนั้น เกิดเพลิงไหม้พระราชมณเฑียรสถาน ศักราช ๗๘๙ ปีมแม นพศก ครั้งนั้น เกิดเพลิงไหม้พระที่นั่งตรีมุข

sàk-gà-ràat jèt rɔ́ɔi bpɛ̀ɛt-sìp bpɛ̀ɛt bpii-má-miia àt-tà-sòk kráng-nán gə̀ət pləəng mâi prá-râat-chá-mon-tiian-sà-tǎan sàk-gà-ràat jèt rɔ́ɔi bpɛ̀ɛt-sìp gâao bpii-má-mɛɛ nóp-pá-sòk kráng-nán gə̀ət pləəng mâi prá-tîi-nâang dtrii-múk

In the year 788, the Year of the Horse, Year Eight, at that time, a fire broke out and burnt the divine royal place of residence. In the year 789, the Year of the Goat, Year Nine, at that time, a fire broke out and burnt the Divine Hall of Three Faces.