ทุพพลภาพ
Thai
Pronunciation
Orthographic | ทุพพลภาพ d u b b l bʰ ā b | |
Phonemic | ทุบ-พน-ละ-พาบ d u ɓ – b n – l a – b ā ɓ | |
Romanization | Paiboon | túp-pon-lá-pâap |
Royal Institute | thup-phon-la-phap | |
(standard) IPA(key) | /tʰup̚˦˥.pʰon˧.la˦˥.pʰaːp̚˥˩/ |
Adjective
ทุพพลภาพ • (túp-pon-lá-pâap)
- (formal, law) disabled; infirm.
- “พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการศาลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๔๓”, in ห้องสมุดกฎหมาย (in Thai), Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, 2015-09-09, retrieved 2019-02-06
- ไม่เป็นผู้มีกายทุพพลภาพจนไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ ไร้ความสามารถหรือจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ หรือเป็นโรคติดต่อร้ายแรง
- mâi bpen pûu mii gaai túp-pon-lá-pâap jon mâi sǎa-mâat bpà-dtì-bàt nâa-tîi dâai · rái-kwaam-sǎa-mâat rʉ̌ʉ jìt-fân-fʉʉan-mâi-sǒm-bprà-gɔ̀ɔp · rʉ̌ʉ bpen rôok-dtìt-dtɔ̀ɔ ráai-rɛɛng
- Not being a person whose body is disabled to the extent unable to carry out duties, [who is legally] incompetent or morally imbecile, or [who is] undergoing a serious communicable disease.
- ไม่เป็นผู้มีกายทุพพลภาพจนไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ ไร้ความสามารถหรือจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ หรือเป็นโรคติดต่อร้ายแรง
- “พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการศาลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๔๓”, in ห้องสมุดกฎหมาย (in Thai), Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, 2015-09-09, retrieved 2019-02-06
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.