ทูล
Thai
Etymology
From Old Khmer *dūl, *dul, dval, dvall, dvāl (“to address (clergy or royalty); to carry or wear on the head; head; top; eminence, majesty; head-shaped formation, as dome, hill, hillock, bulge, swelling, etc”), corresponding to Modern Khmer ទួល (tuəl), ទូល (tuul).
Extended as pandūl, pandul, paṃdul, pandval, from which Thai บัณฑูร (ban-tuun) was derived.
Compare Old Mon tūl, tul (“above; on”); Middle Mon duiw (“hill; hilltop”); Burmese တောင် (taung, “hill; mountain”).
Pronunciation
Orthographic | ทูล d ū l | |
Phonemic | ทูน d ū n | |
Romanization | Paiboon | tuun |
Royal Institute | thun | |
(standard) IPA(key) | /tʰuːn˧/ | |
Homophones | ทูน |
Verb
ทูล • (tuun) (abstract noun การทูล)
Usage notes
- As for the second sense, the term is now replaced by ทูน (tuun) but it still appears in a number of compounds, as ทูลกระหม่อม (tuun-grà-mɔ̀m), ทูลเกล้าทูลกระหม่อม, ทูลละอองธุลีพระบาท, ทูลละอองธุลีพระบาท, etc.
Derived terms
Derived terms
- กราบทูล
- กราบบังคมทูล
- จำทูล
- ทูลกระหม่อม (tuun-grà-mɔ̀m)
- ทูลเกล้าทูลกระหม่อม
- ทูลละอองพระบาท
- ทูลละอองธุลีพระบาท
- บังคมทูล
- พิดทูล
- เพ็ดทูล
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.