ἀγγαρευσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reu̯.só.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reʍˈso.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reɸˈso.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈso.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈso.me.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ἀ and α by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

ἀγγαρευσόμενος • (angareusómenos)

future middle participle of ἀγγαρεύω (angareúō)

Inflection

First and second declension of ἀγγαρευσόμενος; ἀγγαρευσομένη; ἀγγαρευσόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγγαρευσόμενος angareusómenos	ἀγγαρευσομένη angareusoménē	ἀγγαρευσόμενον angareusómenon	ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā	ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσόμενοι angareusómenoi	ἀγγαρευσόμεναι angareusómenai	ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena
Genitive	ἀγγαρευσομένου angareusoménou	ἀγγαρευσομένης angareusoménēs	ἀγγαρευσομένου angareusoménou	ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin	ἀγγαρευσομέναιν angareusoménain	ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin	ἀγγαρευσομένων angareusoménōn	ἀγγαρευσομένων angareusoménōn	ἀγγαρευσομένων angareusoménōn
Dative	ἀγγαρευσομένῳ angareusoménōi	ἀγγαρευσομένῃ angareusoménēi	ἀγγαρευσομένῳ angareusoménōi	ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin	ἀγγαρευσομέναιν angareusoménain	ἀγγαρευσομένοιν angareusoménoin	ἀγγαρευσομένοις angareusoménois	ἀγγαρευσομέναις angareusoménais	ἀγγαρευσομένοις angareusoménois
Accusative	ἀγγαρευσόμενον angareusómenon	ἀγγαρευσομένην angareusoménēn	ἀγγαρευσόμενον angareusómenon	ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā	ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσομένους angareusoménous	ἀγγαρευσομένᾱς angareusoménās	ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena
Vocative	ἀγγαρευσόμενε angareusómene	ἀγγαρευσομένη angareusoménē	ἀγγαρευσόμενον angareusómenon	ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσομένᾱ angareusoménā	ἀγγαρευσομένω angareusoménō	ἀγγαρευσόμενοι angareusómenoi	ἀγγαρευσόμεναι angareusómenai	ἀγγαρευσόμενᾰ angareusómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγγαρευσομένως angareusoménōs			ἀγγαρευσομενώτερος angareusomenṓteros			ἀγγαρευσομενώτᾰτος angareusomenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.