ἀγγαρευόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reu̯.ó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈwo.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈβo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈvo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reˈvo.me.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ἀ and α by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

ἀγγαρευόμενος • (angareuómenos)

present mediopassive participle of ἀγγαρεύω (angareúō)

Inflection

First and second declension of ἀγγαρευόμενος; ἀγγαρευομένη; ἀγγαρευόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγγαρευόμενος angareuómenos	ἀγγαρευομένη angareuoménē	ἀγγαρευόμενον angareuómenon	ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευομένᾱ angareuoménā	ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευόμενοι angareuómenoi	ἀγγαρευόμεναι angareuómenai	ἀγγαρευόμενᾰ angareuómena
Genitive	ἀγγαρευομένου angareuoménou	ἀγγαρευομένης angareuoménēs	ἀγγαρευομένου angareuoménou	ἀγγαρευομένοιν angareuoménoin	ἀγγαρευομέναιν angareuoménain	ἀγγαρευομένοιν angareuoménoin	ἀγγαρευομένων angareuoménōn	ἀγγαρευομένων angareuoménōn	ἀγγαρευομένων angareuoménōn
Dative	ἀγγαρευομένῳ angareuoménōi	ἀγγαρευομένῃ angareuoménēi	ἀγγαρευομένῳ angareuoménōi	ἀγγαρευομένοιν angareuoménoin	ἀγγαρευομέναιν angareuoménain	ἀγγαρευομένοιν angareuoménoin	ἀγγαρευομένοις angareuoménois	ἀγγαρευομέναις angareuoménais	ἀγγαρευομένοις angareuoménois
Accusative	ἀγγαρευόμενον angareuómenon	ἀγγαρευομένην angareuoménēn	ἀγγαρευόμενον angareuómenon	ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευομένᾱ angareuoménā	ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευομένους angareuoménous	ἀγγαρευομένᾱς angareuoménās	ἀγγαρευόμενᾰ angareuómena
Vocative	ἀγγαρευόμενε angareuómene	ἀγγαρευομένη angareuoménē	ἀγγαρευόμενον angareuómenon	ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευομένᾱ angareuoménā	ἀγγαρευομένω angareuoménō	ἀγγαρευόμενοι angareuómenoi	ἀγγαρευόμεναι angareuómenai	ἀγγαρευόμενᾰ angareuómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγγαρευομένως angareuoménōs			ἀγγαρευομενώτερος angareuomenṓteros			ἀγγαρευομενώτᾰτος angareuomenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.