ἑξήκοντα

Ancient Greek

**Ancient Greek numbers ^(edit)**
← 59	ξʹ 60	61 →
	6
Cardinal: ἑξήκοντα (hexḗkonta) Ordinal: ἑξηκοστός (hexēkostós) Adverbial: ἑξηκοντάκις (hexēkontákis) Collective: ἑξηκοντάς (hexēkontás)

Alternative forms

ϝεξήκοντα (wexḗkonta) – Doric

Etymology

From the Proto-Indo-European *sweḱsḱomth₂, from the earlier *swéḱs-dḱomt-h₂ (“six-ten”); see *swéḱs(d)ḱomt. Cognate with the Latin sexāgintā and the Old Armenian վաթսուն (vatʿsun).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hek.sɛ̌ː.kon.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ɛkˈse.kon.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ekˈsi.kon.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ekˈsi.kon.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ekˈsi.kon.da/

Numeral

ἑξήκοντᾰ • (hexḗkonta) (ordinal ἑξηκοστός, adverbial ἑξηκοντάκις)

sixty
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.587

Derived terms

ἑξηκονθημερισία (hexēkonthēmerisía)
ἑξηκονθήμερος (hexēkonthḗmeros)
ἑξηκοντάβιβλος (hexēkontábiblos)
ἑξηκονταδύο (hexēkontadúo)
ἑξηκονταείς (hexēkontaeís)
ἑξηκονταεννέα (hexēkontaennéa)
ἑξηκονταέξ (hexēkontaéx)
ἑξηκονταεπτά (hexēkontaeptá)
ἑξηκονταέτης, ἑξηκονταετής
ἑξηκονταετία (hexēkontaetía)
ἑξηκοντάκις (hexēkontákis)
ἑξηκοντάκλινος (hexēkontáklinos)
ἑξηκοντάλιθος (hexēkontálithos)
ἑξηκοντάμοιρος (hexēkontámoiros)
- ἑξηκονταμοιρία (hexēkontamoiría)
ἑξηκονταοκτώ (hexēkontaoktṓ)
ἑξηκονταπέντε (hexēkontapénte)
ἑξηκοντάπηχυς (hexēkontápēkhus)
ἑξηκονταπλάσιος (hexēkontaplásios)
ἑξηκοντάπορος (hexēkontáporos)
ἑξηκοντάπους (hexēkontápous)
ἑξηκοντάριθμος (hexēkontárithmos)
ἑξηκοντάριος (hexēkontários)
ἑξηκοντάρουρος (hexēkontárouros)
ἑξηκοντάρχιον (hexēkontárkhion)
ἑξηκοντάς (hexēkontás)
ἑξηκονταστάδιος (hexēkontastádios)
ἑξηκονταταλαντία (hexēkontatalantía)
ἑξηκοντατέσσαρες (hexēkontatéssares)
ἑξηκοντατρεῖς (hexēkontatreîs)
ἑξηκοντόργυιος (hexēkontórguios)
ἑξηκοντούτης (hexēkontoútēs)
ἑξηκοντοῦτις (hexēkontoûtis)

Noun

ἑξήκοντᾰ • (hexḗkonta) m pl (indeclinable)

a college of γελωτοποιοί at Athens
- 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 14.614d

Declension

Declension of οἱ ἑξήκοντᾰ; τῶν ἑξήκοντᾰ (Attic)

Case / #	Plural
Nominative	οἱ ἑξήκοντᾰ hoi hexḗkonta
Genitive	τῶν ἑξήκοντᾰ tôn hexḗkonta
Dative	τοῖς ἑξήκοντᾰ toîs hexḗkonta
Accusative	τοὺς ἑξήκοντᾰ toùs hexḗkonta
Vocative	ἑξήκοντᾰ hexḗkonta
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

ἑξήκοντα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἑξήκοντα in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἑξήκοντα in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
ἑξήκοντα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
ἑξήκοντα in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
G1835 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- sixty idem, page 780.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.