ἑξηκοντάμοιρος

Ancient Greek

Etymology

From ἑξήκοντα (hexḗkonta, “sixty”) +‎ μοῖρα (moîra, “part”) +‎ -ος (-os, adjectival suffix)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hek.sɛː.kon.tá.moi̯.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ɛk.se.konˈta.my.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.si.konˈta.my.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.si.konˈta.my.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.si.konˈda.mi.ros/

Adjective

ἑξηκοντάμοιρος • (hexēkontámoiros) m or f (neuter ἑξηκοντάμοιρον); second declension

consisting of sixty degrees
- 315 BCE – 240 BCE, Aratus, Phaenomena 644

Declension

Second declension of ἑξηκοντάμοιρος; ἑξηκοντάμοιρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἑξηκοντάμοιρος hexēkontámoiros	ἑξηκοντάμοιρον hexēkontámoiron	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκοντάμοιροι hexēkontámoiroi	ἑξηκοντάμοιρᾰ hexēkontámoira
Genitive	ἑξηκονταμοίρου hexēkontamoírou	ἑξηκονταμοίρου hexēkontamoírou	ἑξηκονταμοίροιν hexēkontamoíroin	ἑξηκονταμοίροιν hexēkontamoíroin	ἑξηκονταμοίρων hexēkontamoírōn	ἑξηκονταμοίρων hexēkontamoírōn
Dative	ἑξηκονταμοίρῳ hexēkontamoírōi	ἑξηκονταμοίρῳ hexēkontamoírōi	ἑξηκονταμοίροιν hexēkontamoíroin	ἑξηκονταμοίροιν hexēkontamoíroin	ἑξηκονταμοίροις hexēkontamoírois	ἑξηκονταμοίροις hexēkontamoírois
Accusative	ἑξηκοντάμοιρον hexēkontámoiron	ἑξηκοντάμοιρον hexēkontámoiron	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκονταμοίρους hexēkontamoírous	ἑξηκοντάμοιρᾰ hexēkontámoira
Vocative	ἑξηκοντάμοιρε hexēkontámoire	ἑξηκοντάμοιρον hexēkontámoiron	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκονταμοίρω hexēkontamoírō	ἑξηκοντάμοιροι hexēkontámoiroi	ἑξηκοντάμοιρᾰ hexēkontámoira
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἑξηκονταμοίρως hexēkontamoírōs		ἑξηκονταμοιρότερος hexēkontamoiróteros		ἑξηκονταμοιρότᾰτος hexēkontamoirótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

ἑξηκονταμοιρία (hexēkontamoiría)

References

ἑξηκοντάμοιρος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἑξηκοντάμοιρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἑξηκοντάμοιρος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.