-μενος
See also: μένος
Ancient Greek
Alternative forms
- -μένος (-ménos) – perfect mediopassive
Etymology
From Proto-Indo-European *-mh₁nos (“mediopassive participle”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /me.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /mɛ.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /me.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /me.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /me.nos/
Suffix
-μενος • (-menos) m (feminine -μένη, neuter -μενον); first/second declension
- Added to tense stems of verbs to form middle, passive, and mediopassive participles
- present mediopassive
- future middle and passive
- aorist middle
- perfect mediopassive
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | -μενος -menos |
-μένη -ménē |
-μενον -menon |
-μένω -ménō |
-μένᾱ -ménā |
-μένω -ménō |
-μενοι -menoi |
-μεναι -menai |
-μενᾰ -mena | |||||
| Genitive | -μένου -ménou |
-μένης -ménēs |
-μένου -ménou |
-μένοιν -ménoin |
-μέναιν -ménain |
-μένοιν -ménoin |
-μένων -ménōn |
-μένων -ménōn |
-μένων -ménōn | |||||
| Dative | -μένῳ -ménōi |
-μένῃ -ménēi |
-μένῳ -ménōi |
-μένοιν -ménoin |
-μέναιν -ménain |
-μένοιν -ménoin |
-μένοις -ménois |
-μέναις -ménais |
-μένοις -ménois | |||||
| Accusative | -μενον -menon |
-μένην -ménēn |
-μενον -menon |
-μένω -ménō |
-μένᾱ -ménā |
-μένω -ménō |
-μένους -ménous |
-μένᾱς -ménās |
-μενᾰ -mena | |||||
| Vocative | -μένε -méne |
-μένη -ménē |
-μενον -menon |
-μένω -ménō |
-μένᾱ -ménā |
-μένω -ménō |
-μενοι -menoi |
-μεναι -menai |
-μενᾰ -mena | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| -μένως -ménōs |
-μενώτερος -menṓteros |
-μενώτᾰτος -menṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | -μένος -ménos |
-μένη -ménē |
-μένον -ménon |
-μένω -ménō |
-μένᾱ -ménā |
-μένω -ménō |
-μένοι -ménoi |
-μέναι -ménai |
-μένᾰ -ména | |||||
| Genitive | -μένου -ménou |
-μένης -ménēs |
-μένου -ménou |
-μένοιν -ménoin |
-μέναιν -ménain |
-μένοιν -ménoin |
-μένων -ménōn |
-μένων -ménōn |
-μένων -ménōn | |||||
| Dative | -μένῳ -ménōi |
-μένῃ -ménēi |
-μένῳ -ménōi |
-μένοιν -ménoin |
-μέναιν -ménain |
-μένοιν -ménoin |
-μένοις -ménois |
-μέναις -ménais |
-μένοις -ménois | |||||
| Accusative | -μένον -ménon |
-μένην -ménēn |
-μένον -ménon |
-μένω -ménō |
-μένᾱ -ménā |
-μένω -ménō |
-μένους -ménous |
-μένᾱς -ménās |
-μένᾰ -ména | |||||
| Vocative | -μένε -méne |
-μένη -ménē |
-μένον -ménon |
-μένω -ménō |
-μένᾱ -ménā |
-μένω -ménō |
-μένοι -ménoi |
-μέναι -ménai |
-μένᾰ -ména | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| -μένως -ménōs |
-μενώτερος -menṓteros |
-μενώτᾰτος -menṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
References
- Smyth, Herbert Weir (1920), “Part II: Inflection”, in A Greek grammar for colleges, Cambridge: American Book Company, § 470.c
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.