aanstaren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aenstaren. Equivalent to aan + staren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌstaːrə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧sta‧ren
Inflection
| Inflection of aanstaren (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanstaren | ||||||||
| past singular | staarde aan | ||||||||
| past participle | aangestaard | ||||||||
| infinitive | aanstaren | ||||||||
| gerund | aanstaren n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | staar aan | staarde aan | aanstaar | aanstaarde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | staart aan | staarde aan | aanstaart | aanstaarde | |||||
| 2nd person sing. (u) | staart aan | staarde aan | aanstaart | aanstaarde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | staart aan | staarde aan | aanstaart | aanstaarde | |||||
| 3rd person singular | staart aan | staarde aan | aanstaart | aanstaarde | |||||
| plural | staren aan | staarden aan | aanstaren | aanstaarden | |||||
| subjunctive sing.1 | stare aan | staarde aan | aanstare | aanstaarde | |||||
| subjunctive plur.1 | staren aan | staarden aan | aanstaren | aanstaarden | |||||
| imperative sing. | staar aan | ||||||||
| imperative plur.1 | staart aan | ||||||||
| participles | aanstarend | aangestaard | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.