ainmnitheoir

Irish

Etymology

ainmnigh (“nominate”, verb) +‎ -óir

Noun

ainmnitheoir m (genitive singular ainmnitheora, nominative plural ainmnitheoirí)

  1. nominator

Declension
Declension of ainmnitheoir

Third declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative ainmnitheoir ainmnitheoirí
Vocative a ainmnitheoir a ainmnitheoirí
Genitive ainmnitheora ainmnitheoirí
Dative ainmnitheoir ainmnitheoirí

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an t-ainmnitheoir na hainmnitheoirí
Genitive an ainmnitheora na n-ainmnitheoirí
Dative leis an ainmnitheoir

don ainmnitheoir

 leis na hainmnitheoirí

Mutation
Irish mutation
RadicalEclipsiswith h-prothesiswith t-prothesis
ainmnitheoir n-ainmnitheoir hainmnitheoir t-ainmnitheoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.