ainmnigh

Irish

Etymology 1

From Old Irish ainmmnigidir (“names”, verb), from ainmm (“name”); synchronically, ainm (“name”, noun) +‎ -igh.

Verb

ainmnigh (present analytic ainmníonn, future analytic ainmneoidh, verbal noun ainmniú, past participle ainmnithe)

(transitive) nominate
(transitive) identify
(transitive) name
(transitive) designate
(transitive) animate
(transitive) denominate

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	ainmním	ainmníonn tú; ainmnír^†	ainmníonn sé, sí	ainmnímid; ainmníonn muid	ainmníonn sibh	ainmníonn siad; ainmníd^†	a ainmníonn; a ainmníos / a n-ainmníonn; a n-ainmníos	ainmnítear
	past	d'ainmnigh mé; d'ainmníos / ainmnigh mé‡; ainmníos‡	d'ainmnigh tú; d'ainmnís / ainmnigh tú‡; ainmnís‡	d'ainmnigh sé, sí / ainmnigh sé, sí‡	d'ainmníomar; d'ainmnigh muid / ainmníomar‡; ainmnigh muid‡	d'ainmnigh sibh; d'ainmníobhair / ainmnigh sibh‡; ainmníobhair‡	d'ainmnigh siad; d'ainmníodar / ainmnigh siad‡; ainmníodar‡	a d'ainmnigh / ar ainmnigh*	ainmníodh; hainmníodh^†
	past habitual	d'ainmnínn / ainmnínn‡	d'ainmníteá / ainmníteá‡	d'ainmníodh sé, sí / ainmníodh sé, sí‡	d'ainmnímis; d'ainmníodh muid / ainmnímis‡; ainmníodh muid‡	d'ainmníodh sibh / ainmníodh sibh‡	d'ainmnídís; d'ainmníodh siad / ainmnídís; ainmníodh siad‡	a d'ainmníodh / ar ainmníodh*	d'ainmnítí / ainmnítí‡
	future	ainmneoidh mé; ainmneod; ainmneochaidh mé^†	ainmneoidh tú; ainmneoir^†; ainmneochaidh tú^†	ainmneoidh sé, sí; ainmneochaidh sé, sí^†	ainmneoimid; ainmneoidh muid; ainmneochaimid^†; ainmneochaidh muid^†	ainmneoidh sibh; ainmneochaidh sibh^†	ainmneoidh siad; ainmneoid^†; ainmneochaidh siad^†	a ainmneoidh; a ainmneos; a ainmneochaidh^†; a ainmneochas^† / a n-ainmneoidh; a n-ainmneos; a n-ainmneochaidh^†; a n-ainmneochas^†	ainmneofar; ainmneochar^†
conditional		d'ainmneoinn; d'ainmneochainn^† / ainmneoinn‡; ainmneochainn^†‡; n-ainmneoinn‡‡; n-ainmneochainn^†‡‡	d'ainmneofá; d'ainmneochthá^† / ainmneofá‡; ainmneochthá^†‡; n-ainmneofá‡‡; n-ainmneochthá^†‡‡	d'ainmneodh sé, sí; d'ainmneochadh sé, sí^† / ainmneodh sé, sí‡; ainmneochadh sé, sí^†‡; n-ainmneodh sé, sí‡‡; n-ainmneochadh sé, sí^†‡‡	d'ainmneoimis; d'ainmneodh muid; d'ainmneochaimis^†; d'ainmneochadh muid^† / ainmneoimis‡; ainmneodh muid‡; ainmneochaimis^†‡; ainmneochadh muid^†‡; n-ainmneoimis‡‡; n-ainmneodh muid‡‡; n-ainmneochaimis^†‡‡; n-ainmneochadh muid^†‡‡	d'ainmneodh sibh; d'ainmneochadh sibh^† / ainmneodh sibh‡; ainmneochadh sibh^†‡; n-ainmneodh sibh‡‡; n-ainmneochadh sibh^†‡‡	d'ainmneoidís; d'ainmneodh siad; d'ainmneochadh siad^† / ainmneoidís‡; ainmneodh siad‡; ainmneochadh siad^†‡; n-ainmneoidís‡‡; n-ainmneodh siad‡‡; n-ainmneochadh siad^†‡‡	a d'ainmneodh; a d'ainmneochadh^† / ar ainmneodh; ar ainmneochadh^†	d'ainmneofaí; d'ainmneochthaí^† / ainmneofaí‡; ainmneochthaí^†‡; n-ainmneofaí‡‡; n-ainmneochthaí^†‡‡
subjunctive	present	go n-ainmní mé; go n-ainmníod^†	go n-ainmní tú; go n-ainmnír^†	go n-ainmní sé, sí	go n-ainmnímid; go n-ainmní muid	go n-ainmní sibh	go n-ainmní siad; go n-ainmníd^†	—	go n-ainmnítear
subjunctive	past	dá n-ainmnínn	dá n-ainmníteá	dá n-ainmníodh sé, sí	dá n-ainmnímis; dá n-ainmníodh muid	dá n-ainmníodh sibh	dá n-ainmnídís; dá n-ainmníodh siad	—	dá n-ainmnítí
imperative		ainmním	ainmnigh	ainmníodh sé, sí	ainmnímis	ainmnígí; ainmnídh^†	ainmnídís	—	ainmnítear
verbal noun		ainmniú
past participle		ainmnithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Derived terms

ainmneach (“nominative”, adjective)
ainmneach (“nominative case”)
ainmneoir (“denominator; list of names”)
ainmní (“subject”)
ainmníoch (“subjective”, adjective)
ainmníochas (“nominalism”)
ainmníocht (“nomenclature”)
ainmnitheach (“nominee”)
ainmnitheoir (“nominator”)
ainmniú (“nomination, denomination”)
ainmniúchán (“nomination”)
ainmniúchas (“makeshift”)
ainmniúil (“nominal; noted, well-known”, adjective)
athainmnigh (“rename; re-nominate”, verb)
naomhainmnigh (“canonize”, verb)

Noun

ainmnigh m

inflection of ainmneach:
1. genitive and vocative singular
2. nominative and dative plural

Adjective

ainmnigh

inflection of ainmneach:
1. genitive and vocative singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
ainmnigh	n-ainmnigh	hainmnigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

"ainmnigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.