naomhainmnigh

Irish

Etymology

From naomh (“saint”) +‎ ainmnigh (“name; nominate”, verb).

Verb

naomhainmnigh (present analytic naomhainmníonn, future analytic naomhainmneoidh, verbal noun naomhainmniú, past participle naomhainmnithe)

(Christianity) canonize

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	naomhainmním	naomhainmníonn tú; naomhainmnír^†	naomhainmníonn sé, sí	naomhainmnímid; naomhainmníonn muid	naomhainmníonn sibh	naomhainmníonn siad; naomhainmníd^†	a naomhainmníonn; a naomhainmníos	naomhainmnítear
	past	naomhainmnigh mé; naomhainmníos	naomhainmnigh tú; naomhainmnís	naomhainmnigh sé, sí	naomhainmníomar; naomhainmnigh muid	naomhainmnigh sibh; naomhainmníobhair	naomhainmnigh siad; naomhainmníodar	a naomhainmnigh / ar naomhainmnigh*	naomhainmníodh
	past habitual	naomhainmnínn	naomhainmníteá	naomhainmníodh sé, sí	naomhainmnímis; naomhainmníodh muid	naomhainmníodh sibh	naomhainmnídís; naomhainmníodh siad	a naomhainmníodh / a naomhainmníodh*	naomhainmnítí
	future	naomhainmneoidh mé; naomhainmneod; naomhainmneochaidh mé^†	naomhainmneoidh tú; naomhainmneoir^†; naomhainmneochaidh tú^†	naomhainmneoidh sé, sí; naomhainmneochaidh sé, sí^†	naomhainmneoimid; naomhainmneoidh muid; naomhainmneochaimid^†; naomhainmneochaidh muid^†	naomhainmneoidh sibh; naomhainmneochaidh sibh^†	naomhainmneoidh siad; naomhainmneoid^†; naomhainmneochaidh siad^†	a naomhainmneoidh; a naomhainmneos; a naomhainmneochaidh^†; a naomhainmneochas^†	naomhainmneofar; naomhainmneochar^†
conditional		naomhainmneoinn; naomhainmneochainn^†	naomhainmneofá; naomhainmneochthá^†	naomhainmneodh sé, sí; naomhainmneochadh sé, sí^†	naomhainmneoimis; naomhainmneodh muid; naomhainmneochaimis^†; naomhainmneochadh muid^†	naomhainmneodh sibh; naomhainmneochadh sibh^†	naomhainmneoidís; naomhainmneodh siad; naomhainmneochadh siad^†	a naomhainmneodh; a naomhainmneochadh^† / a naomhainmneodh; a naomhainmneochadh^†	naomhainmneofaí; naomhainmneochthaí^†
subjunctive	present	go naomhainmní mé; go naomhainmníod^†	go naomhainmní tú; go naomhainmnír^†	go naomhainmní sé, sí	go naomhainmnímid; go naomhainmní muid	go naomhainmní sibh	go naomhainmní siad; go naomhainmníd^†	—	go naomhainmnítear
subjunctive	past	dá naomhainmnínn	dá naomhainmníteá	dá naomhainmníodh sé, sí	dá naomhainmnímis; dá naomhainmníodh muid	dá naomhainmníodh sibh	dá naomhainmnídís; dá naomhainmníodh siad	—	dá naomhainmnítí
imperative		naomhainmním	naomhainmnigh	naomhainmníodh sé, sí	naomhainmnímis	naomhainmnígí; naomhainmnídh^†	naomhainmnídís	—	naomhainmnítear
verbal noun		naomhainmniú
past participle		naomhainmnithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form

References

"naomhainmnigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.