airo
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *airo, from Proto-Germanic *airō (“oar”). Cognates include Estonian aer, Swedish åra. First attested in Ericus Schroderus: Lexicon Latino-Scondicum (1637).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɑiro̞]
- Hyphenation: ɑi‧ro
Declension
Inflection of airo (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | airo | airot | |
genitive | airon | airojen | |
partitive | airoa | airoja | |
illative | airoon | airoihin | |
singular | plural | ||
nominative | airo | airot | |
accusative | nom. | airo | airot |
gen. | airon | ||
genitive | airon | airojen | |
partitive | airoa | airoja | |
inessive | airossa | airoissa | |
elative | airosta | airoista | |
illative | airoon | airoihin | |
adessive | airolla | airoilla | |
ablative | airolta | airoilta | |
allative | airolle | airoille | |
essive | airona | airoina | |
translative | airoksi | airoiksi | |
instructive | — | airoin | |
abessive | airotta | airoitta | |
comitative | — | airoineen |
References
- Häkkinen, Kaisa (2013). Nykysuomen etymologinen sanakirja. Helsinki: Sanoma Pro OY. →ISBN.
Ingrian
Karelian
Portuguese
Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.