arceren

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French hacher, with unetymological r.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɑrˈseːrə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: ar‧ce‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

arceren

  1. (transitive) to hatch, shadow with parallel lines
  2. (transitive) to highlight, mark with a colorful pen

Inflection

Inflection of arceren (weak)
infinitive arceren
past singular arceerde
past participle gearceerd
infinitive arceren
gerund arceren n
present tense past tense
1st person singular arceerarceerde
2nd person sing. (jij) arceertarceerde
2nd person sing. (u) arceertarceerde
2nd person sing. (gij) arceertarceerde
3rd person singular arceertarceerde
plural arcerenarceerden
subjunctive sing.1 arcerearceerde
subjunctive plur.1 arcerenarceerden
imperative sing. arceer
imperative plur.1 arceert
participles arcerendgearceerd
1) Archaic.

Derived terms

  • arcering
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.