bacaigh
Irish
Pronunciation
Etymology 1
From Middle Irish baccaigid (“lames; prevents”), from baccach.
Verb
bacaigh (present analytic bacaíonn, future analytic bacóidh, verbal noun bacú, past participle bacaithe)
- (transitive) lame
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | bacaím | bacaíonn tú; bacaír† |
bacaíonn sé, sí | bacaímid; bacaíonn muid |
bacaíonn sibh | bacaíonn siad; bacaíd† |
a bhacaíonn; a bhacaíos / a mbacaíonn*; a mbacaíos* |
bacaítear |
past | bhacaigh mé; bhacaíos | bhacaigh tú; bhacaís | bhacaigh sé, sí | bhacaíomar; bhacaigh muid | bhacaigh sibh; bhacaíobhair | bhacaigh siad; bhacaíodar | a bhacaigh / ar bhacaigh* |
bacaíodh | |
past habitual | bhacaínn | bhacaíteá | bhacaíodh sé, sí | bhacaímis; bhacaíodh muid | bhacaíodh sibh | bhacaídís; bhacaíodh siad | a bhacaíodh / ar bhacaíodh* |
bhacaítí | |
future | bacóidh mé; bacód; bacóchaidh mé† |
bacóidh tú; bacóir†; bacóchaidh tú† |
bacóidh sé, sí; bacóchaidh sé, sí† |
bacóimid; bacóidh muid; bacóchaimid†; bacóchaidh muid† |
bacóidh sibh; bacóchaidh sibh† |
bacóidh siad; bacóid†; bacóchaidh siad† |
a bhacóidh; a bhacós; a bhacóchaidh†; a bhacóchas† / a mbacóidh*; a mbacós*; a mbacóchaidh*†; a mbacóchas*† |
bacófar; bacóchar† | |
conditional | bhacóinn; bhacóchainn† / mbacóinn‡‡; mbacóchainn†‡‡ | bhacófá; bhacóchthᆠ/ mbacófᇇ; mbacóchthᆇ‡ | bhacódh sé, sí; bhacóchadh sé, sí† / mbacódh sé, s퇇; mbacóchadh sé, s톇‡ | bhacóimis; bhacódh muid; bhacóchaimis†; bhacóchadh muid† / mbacóimis‡‡; mbacódh muid‡‡; mbacóchaimis†‡‡; mbacóchadh muid†‡‡ | bhacódh sibh; bhacóchadh sibh† / mbacódh sibh‡‡; mbacóchadh sibh†‡‡ | bhacóidís; bhacódh siad; bhacóchadh siad† / mbacóidís‡‡; mbacódh siad‡‡; mbacóchadh siad†‡‡ | a bhacódh; a bhacóchadh† / ar bhacódh*; ar bhacóchadh*† |
bhacófaí; bhacóchthaí† / mbacófa퇇; mbacóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go mbacaí mé; go mbacaíod† |
go mbacaí tú; go mbacaír† |
go mbacaí sé, sí | go mbacaímid; go mbacaí muid |
go mbacaí sibh | go mbacaí siad; go mbacaíd† |
— | go mbacaítear |
past | dá mbacaínn | dá mbacaíteá | dá mbacaíodh sé, sí | dá mbacaímis; dá mbacaíodh muid |
dá mbacaíodh sibh | dá mbacaídís; dá mbacaíodh siad |
— | dá mbacaítí | |
imperative | bacaím | bacaigh | bacaíodh sé, sí | bacaímis | bacaígí; bacaídh† |
bacaídís | — | bacaítear | |
verbal noun | bacú | ||||||||
past participle | bacaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Adjective
bacaigh
- inflection of bacach (“lame”):
- vocative and genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Noun
bacaigh m
- inflection of bacach (“lame person; beggar”):
- vocative and genitive singular
- nominative and dative plural
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
bacaigh | bhacaigh | mbacaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "bacaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- “baccaigid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.