baptizatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of baptīzō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | baptīzātus | baptīzāta | baptīzātum | baptīzātī | baptīzātae | baptīzāta | |
Genitive | baptīzātī | baptīzātae | baptīzātī | baptīzātōrum | baptīzātārum | baptīzātōrum | |
Dative | baptīzātō | baptīzātae | baptīzātō | baptīzātīs | baptīzātīs | baptīzātīs | |
Accusative | baptīzātum | baptīzātam | baptīzātum | baptīzātōs | baptīzātās | baptīzāta | |
Ablative | baptīzātō | baptīzātā | baptīzātō | baptīzātīs | baptīzātīs | baptīzātīs | |
Vocative | baptīzāte | baptīzāta | baptīzātum | baptīzātī | baptīzātae | baptīzāta |
Descendants
- Welsh: bydysawd
References
- baptizatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.