beachtaigh
Irish
Verb
beachtaigh (present analytic beachtaíonn, future analytic beachtóidh, verbal noun beachtú, past participle beachtaithe)
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | beachtaím | beachtaíonn tú; beachtaír† |
beachtaíonn sé, sí | beachtaímid; beachtaíonn muid |
beachtaíonn sibh | beachtaíonn siad; beachtaíd† |
a bheachtaíonn; a bheachtaíos / a mbeachtaíonn*; a mbeachtaíos* |
beachtaítear |
past | bheachtaigh mé; bheachtaíos | bheachtaigh tú; bheachtaís | bheachtaigh sé, sí | bheachtaíomar; bheachtaigh muid | bheachtaigh sibh; bheachtaíobhair | bheachtaigh siad; bheachtaíodar | a bheachtaigh / ar bheachtaigh* |
beachtaíodh | |
past habitual | bheachtaínn | bheachtaíteá | bheachtaíodh sé, sí | bheachtaímis; bheachtaíodh muid | bheachtaíodh sibh | bheachtaídís; bheachtaíodh siad | a bheachtaíodh / ar bheachtaíodh* |
bheachtaítí | |
future | beachtóidh mé; beachtód; beachtóchaidh mé† |
beachtóidh tú; beachtóir†; beachtóchaidh tú† |
beachtóidh sé, sí; beachtóchaidh sé, sí† |
beachtóimid; beachtóidh muid; beachtóchaimid†; beachtóchaidh muid† |
beachtóidh sibh; beachtóchaidh sibh† |
beachtóidh siad; beachtóid†; beachtóchaidh siad† |
a bheachtóidh; a bheachtós; a bheachtóchaidh†; a bheachtóchas† / a mbeachtóidh*; a mbeachtós*; a mbeachtóchaidh*†; a mbeachtóchas*† |
beachtófar; beachtóchar† | |
conditional | bheachtóinn; bheachtóchainn† / mbeachtóinn‡‡; mbeachtóchainn†‡‡ | bheachtófá; bheachtóchthᆠ/ mbeachtófᇇ; mbeachtóchthᆇ‡ | bheachtódh sé, sí; bheachtóchadh sé, sí† / mbeachtódh sé, s퇇; mbeachtóchadh sé, s톇‡ | bheachtóimis; bheachtódh muid; bheachtóchaimis†; bheachtóchadh muid† / mbeachtóimis‡‡; mbeachtódh muid‡‡; mbeachtóchaimis†‡‡; mbeachtóchadh muid†‡‡ | bheachtódh sibh; bheachtóchadh sibh† / mbeachtódh sibh‡‡; mbeachtóchadh sibh†‡‡ | bheachtóidís; bheachtódh siad; bheachtóchadh siad† / mbeachtóidís‡‡; mbeachtódh siad‡‡; mbeachtóchadh siad†‡‡ | a bheachtódh; a bheachtóchadh† / ar bheachtódh*; ar bheachtóchadh*† |
bheachtófaí; bheachtóchthaí† / mbeachtófa퇇; mbeachtóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go mbeachtaí mé; go mbeachtaíod† |
go mbeachtaí tú; go mbeachtaír† |
go mbeachtaí sé, sí | go mbeachtaímid; go mbeachtaí muid |
go mbeachtaí sibh | go mbeachtaí siad; go mbeachtaíd† |
— | go mbeachtaítear |
past | dá mbeachtaínn | dá mbeachtaíteá | dá mbeachtaíodh sé, sí | dá mbeachtaímis; dá mbeachtaíodh muid |
dá mbeachtaíodh sibh | dá mbeachtaídís; dá mbeachtaíodh siad |
— | dá mbeachtaítí | |
imperative | beachtaím | beachtaigh | beachtaíodh sé, sí | beachtaímis | beachtaígí; beachtaídh† |
beachtaídís | — | beachtaítear | |
verbal noun | beachtú | ||||||||
past participle | beachtaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Synonyms
- (correct): ceartaigh
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
beachtaigh | bheachtaigh | mbeachtaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.