bevrijden
Dutch
Etymology
From earlier bevrijen, from Middle Dutch bevrien. Equivalent to be- + vrijen. The -d- is a hypercorrection, probably influenced by the past tense bevrijde.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈvrɛi̯.dən/
Audio (file) - Hyphenation: be‧vrij‧den
- Rhymes: -ɛi̯dən
Inflection
Inflection of bevrijden (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bevrijden | |||
past singular | bevrijdde | |||
past participle | bevrijd | |||
infinitive | bevrijden | |||
gerund | bevrijden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | bevrijd | bevrijdde | ||
2nd person sing. (jij) | bevrijdt | bevrijdde | ||
2nd person sing. (u) | bevrijdt | bevrijdde | ||
2nd person sing. (gij) | bevrijdt | bevrijdde | ||
3rd person singular | bevrijdt | bevrijdde | ||
plural | bevrijden | bevrijdden | ||
subjunctive sing.1 | bevrijde | bevrijdde | ||
subjunctive plur.1 | bevrijden | bevrijdden | ||
imperative sing. | bevrijd | |||
imperative plur.1 | bevrijdt | |||
participles | bevrijdend | bevrijd | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- bevrijder
- bevrijding
- bevrijdster
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.