bezeten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch beseten. Part participle of bezitten.

Pronunciation
  • IPA(key): /bəˈzeːtə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: be‧ze‧ten
  • Rhymes: -eːtən

Adjective

bezeten (comparative bezetener, superlative bezetenst)

  1. obsessed
  2. (demonically) possessed

Inflection
Inflection of bezeten
uninflected bezeten
inflected bezeten
comparative bezetener
positive comparative superlative
predicative/adverbial bezetenbezetenerhet bezetenst
het bezetenste
indefinite m./f. sing. bezetenbezetenerbezetenste
n. sing. bezetenbezetenerbezetenste
plural bezetenbezetenerbezetenste
definite bezetenbezetenerbezetenste
partitive bezetensbezeteners—

Derived terms
  • bezetenheid

Participle

bezeten

  1. past participle of bezitten

Inflection
Inflection of bezeten
uninflected bezeten
inflected bezeten
comparative —
positive
predicative/adverbial bezeten
indefinite m./f. sing. bezeten
n. sing. bezeten
plural bezeten
definite bezeten
partitive bezetens
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.