bisschoppelijk

Dutch

Etymology

bisschop (“bishop”) +‎ -elijk (“-ly”). The first element is from Latin episcopus.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): /bɪsˈxɔpələk/

Adjective

bisschoppelijk (comparative bisschoppelijker, superlative bisschoppelijkst)

  1. episcopal, related to a bishop and/or to the episcopate

Inflection
Inflection of bisschoppelijk
uninflected bisschoppelijk
inflected bisschoppelijke
comparative bisschoppelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial bisschoppelijkbisschoppelijkerhet bisschoppelijkst
het bisschoppelijkste
indefinite m./f. sing. bisschoppelijkebisschoppelijkerebisschoppelijkste
n. sing. bisschoppelijkbisschoppelijkerbisschoppelijkste
plural bisschoppelijkebisschoppelijkerebisschoppelijkste
definite bisschoppelijkebisschoppelijkerebisschoppelijkste
partitive bisschoppelijksbisschoppelijkers—

Synonyms
  • bisdom n
  • bisschopshoed m
  • bisschopsmijter m
  • bisschopsstad
  • bisschopsstaf m
  • aartsbisschoppelijk (adjective)
  • hulpbisschoppelijk (adjective)
  • prinsbisschoppelijk (adjective)
  • vorstbisschoppelijk (adjective)

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.