bronić
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *borniti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbrɔ.ɲit͡ɕ/
Audio (file)
Conjugation
Conjugation of bronić impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | bronić | |||||
present tense | 1st | bronię | bronimy | |||
2nd | bronisz | bronicie | ||||
3rd | broni | bronią | ||||
past tense | 1st | broniłem | broniłam | broniliśmy | broniłyśmy | |
2nd | broniłeś | broniłaś | broniliście | broniłyście | ||
3rd | bronił | broniła | broniło | bronili | broniły | |
future tense | 1st | będę bronił1 | będę broniła1 | będziemy bronili1 | będziemy broniły1 | |
2nd | będziesz bronił1 | będziesz broniła1 | będziecie bronili1 | będziecie broniły1 | ||
3rd | będzie bronił1 | będzie broniła1 | będzie broniło1 | będą bronili1 | będą broniły1 | |
conditional | 1st | broniłbym | broniłabym | bronilibyśmy | broniłybyśmy | |
2nd | broniłbyś | broniłabyś | bronilibyście | broniłybyście | ||
3rd | broniłby | broniłaby | broniłoby | broniliby | broniłyby | |
imperative | 1st | — | brońmy | |||
2nd | broń | brońcie | ||||
3rd | niech broni | niech bronią | ||||
active adjectival participle | broniący | broniąca | broniące | broniący | broniące | |
passive adjectival participle | broniony | broniona | bronione | bronieni | bronione | |
contemporary adverbial participle | broniąc | |||||
impersonal past | broniono | |||||
verbal noun | bronienie | |||||
1 or: będę bronić, będziesz bronić etc. |
Synonyms
- (to guard): osłaniać, strzec
Further reading
- bronić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.