camiño
Galician
Etymology
13th century. From Old Galician and Old Portuguese camỹo, caminno, from Vulgar Latin, Late Latin cammīnus; probably from Gaulish, although the earliest documentation of the word is from the 7th century, in Hispania.[1] From Proto-Celtic *kanxsman-, from Proto-Indo-European *(s)keng- (“to limp”). Cognate with Welsh camm, Irish céim, Celtiberian [Term?] (kamanom).[2]
Pronunciation
Audio (file) - IPA(key): /kaˈmiɲo̝/
Derived terms
- Camiño
- Camiño Grande
- Camiño Novo
- camiño real
- Camiño Real
- Catro Camiños
- Sete Camiños
- Sucamiño
References
- “camino” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006-2012.
- “camiño” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “camiño” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
- “camiño” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “camiño” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Coromines, Joan; Pascual, José A. (1991–1997). Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico. Madrid: Gredos, s.v. camino.
- Julián Santano Moreno, "Celtibérico boustom, iberorromance busto, “pastizal, vacada” y bosta “boñiga”", Nouvelle Revue d’Onomastique, n° 56, 2014, p. 250, n 22.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.