ciupciać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ɕup.t͡ɕat͡ɕ/

Verb

ciupciać impf

  1. (transitive, colloquial) to have sex (about a man)
  2. (transitive, colloquial) to play cards
    Synonym: ciupać

Conjugation
Conjugation of ciupciać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ciupciać
present tense 1st ciupciam ciupciamy
2nd ciupciasz ciupciacie
3rd ciupcia ciupciają
past tense 1st ciupciałem ciupciałam ciupcialiśmy ciupciałyśmy
2nd ciupciałeś ciupciałaś ciupcialiście ciupciałyście
3rd ciupciał ciupciała ciupciało ciupciali ciupciały
future tense 1st będę ciupciał1 będę ciupciała1 będziemy ciupciali1 będziemy ciupciały1
2nd będziesz ciupciał1 będziesz ciupciała1 będziecie ciupciali1 będziecie ciupciały1
3rd będzie ciupciał1 będzie ciupciała1 będzie ciupciało1 będą ciupciali1 będą ciupciały1
conditional 1st ciupciałbym ciupciałabym ciupcialibyśmy ciupciałybyśmy
2nd ciupciałbyś ciupciałabyś ciupcialibyście ciupciałybyście
3rd ciupciałby ciupciałaby ciupciałoby ciupcialiby ciupciałyby
imperative 1st — ciupciajmy
2nd ciupciaj ciupciajcie
3rd niech ciupcia niech ciupciają
active adjectival participle ciupciający ciupciająca ciupciające ciupciający ciupciające
passive adjectival participle ciupciany ciupciana ciupciane ciupciani ciupciane
contemporary adverbial participle ciupciając
impersonal past ciupciano
verbal noun ciupcianie
1 or: będę ciupciać, będziesz ciupciać etc.

Derived terms
  • (noun) ciupcianie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.