cursarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kurˈsaː.ri.us/, [kʊrˈsaː.ri.ʊs]
Noun
cursārius m (genitive cursāriī or cursārī); second declension (Medieval Latin)
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cursārius | cursāriī |
Genitive | cursāriī cursārī1 |
cursāriōrum |
Dative | cursāriō | cursāriīs |
Accusative | cursārium | cursāriōs |
Ablative | cursāriō | cursāriīs |
Vocative | cursārie | cursāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Adjective
cursārius (feminine cursāria, neuter cursārium); first/second declension (Medieval Latin)
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cursārius | cursāria | cursārium | cursāriī | cursāriae | cursāria | |
Genitive | cursāriī | cursāriae | cursāriī | cursāriōrum | cursāriārum | cursāriōrum | |
Dative | cursāriō | cursāriō | cursāriīs | ||||
Accusative | cursārium | cursāriam | cursārium | cursāriōs | cursāriās | cursāria | |
Ablative | cursāriō | cursāriā | cursāriō | cursāriīs | |||
Vocative | cursārie | cursāria | cursārium | cursāriī | cursāriae | cursāria |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.