dławić

Polish

Etymology

From Old Polish dawić, from Proto-Slavic *daviti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdwa.vʲit͡ɕ/

Verb

dławić impf (perfective zdławić or zadławić)

  1. (transitive) to stifle, to quell, to smother, to throttle, to choke down
  2. (reflexive) to choke

Conjugation
Conjugation of dławić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive dławić
present tense 1st dławię dławimy
2nd dławisz dławicie
3rd dławi dławią
past tense 1st dławiłem dławiłam dławiliśmy dławiłyśmy
2nd dławiłeś dławiłaś dławiliście dławiłyście
3rd dławił dławiła dławiło dławili dławiły
future tense 1st będę dławił1 będę dławiła1 będziemy dławili1 będziemy dławiły1
2nd będziesz dławił1 będziesz dławiła1 będziecie dławili1 będziecie dławiły1
3rd będzie dławił1 będzie dławiła1 będzie dławiło1 będą dławili1 będą dławiły1
conditional 1st dławiłbym dławiłabym dławilibyśmy dławiłybyśmy
2nd dławiłbyś dławiłabyś dławilibyście dławiłybyście
3rd dławiłby dławiłaby dławiłoby dławiliby dławiłyby
imperative 1st — dławmy
2nd dław dławcie
3rd niech dławi niech dławią
active adjectival participle dławiący dławiąca dławiące dławiący dławiące
passive adjectival participle dławiony dławiona dławione dławieni dławione
contemporary adverbial participle dławiąc
impersonal past dławiono
verbal noun dławienie
1 or: będę dławić, będziesz dławić etc.

Synonyms
  • (to stifle): dusić, powstrzymywać, tłumić
  • (to smother): tłamsić
  • (to choke): krztusić się

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.