devi

See also: Devi and ɖevi

Esperanto

Etymology

From French devoir.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdevi/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: de‧vi

Verb

devi (present devas, past devis, future devos, conditional devus, volitive devu)

  1. ought; should; must
    • 1905, L. L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, Antaŭparolo.
      La fundamento de nia lingvo devas resti por ĉiam netuŝebla.
      The foundation of our language must stay forever untouchable.
    • 1915, L. L. Zamenhof (translator), Malnova Testamento, Levidoj 27:33.
      Oni ne devas esplori, ĉu ĝi estas bona aŭ malbona, kaj oni ĝin devas ne anstataŭigi.
      One should not examine whether it is good or bad, and one should not make a substitute for it.

Usage notes

Ordinarily means must, in the stronger form. To say should or ought, in the weaker form, the conditional devus is used, even in non-conditional clauses. When one actually uses devi in the conditional mood, it is often shown with kvazaŭ or se to avoid confusion.

Conjugation
Conjugation of devi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense devas devis devos
active participle devanta devantaj devinta devintaj devonta devontaj
acc. devantan devantajn devintan devintajn devontan devontajn
nominal active participle devanto devantoj devinto devintoj devonto devontoj
acc. devanton devantojn devinton devintojn devonton devontojn
adverbial active participle devante devinte devonte
infinitive devi imperative devu conditional devus

Italian

Verb

devi

  1. second-person singular present of dovere

Anagrams

Latvian

Verb

devi

  1. 2nd person singular past indicative form of dot

Portuguese

Verb

devi

  1. First-person singular (eu) preterite indicative of dever

Turkish

Noun

devi

  1. accusative singular of dev
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.