dojrzeć
Polish
Etymology
From do- + Old Polish źrzeć, źreć, źrzać, from Proto-Slavic *zьrěti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɔj.ʐɛt͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of dojrzeć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
infinitive | dojrzeć | |||||
future tense | 1st | dojrzeję | dojrzejemy | |||
2nd | dojrzejesz | dojrzejecie | ||||
3rd | dojrzeje | dojrzeją | ||||
past tense | 1st | dojrzałem | dojrzałam | dojrzeliśmy | dojrzałyśmy | |
2nd | dojrzałeś | dojrzałaś | dojrzeliście | dojrzałyście | ||
3rd | dojrzał | dojrzała | dojrzało | dojrzeli | dojrzały | |
conditional | 1st | dojrzałbym | dojrzałabym | dojrzelibyśmy | dojrzałybyśmy | |
2nd | dojrzałbyś | dojrzałabyś | dojrzelibyście | dojrzałybyście | ||
3rd | dojrzałby | dojrzałaby | dojrzałoby | dojrzeliby | dojrzałyby | |
imperative | 1st | niech dojrzeję | dojrzejmy | |||
2nd | dojrzej | dojrzejcie | ||||
3rd | niech dojrzeje | niech dojrzeją | ||||
anterior adverbial participle | dojrzawszy | |||||
impersonal past | dojrzano | |||||
verbal noun | dojrzenie |
Derived terms
- (noun) dojrzałość
- (adjective) dojrzały
Further reading
- dojrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.