doppiare
Italian
Etymology
From Late Latin dūplāre, present active infinitive of dūplō, from Latin dūplus. Compare French doubler, Spanish doblar, Portuguese dobrar.
Conjugation
Conjugation of doppiare
infinitive | doppiare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | doppiando | |||
present participle | doppiante | past participle | doppiato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | doppio | doppi | doppia | doppiamo | doppiate | doppiano |
imperfect | doppiavo | doppiavi | doppiava | doppiavamo | doppiavate | doppiavano |
past historic | doppiai | doppiasti | doppiò | doppiammo | doppiaste | doppiarono |
future | doppierò | doppierai | doppierà | doppieremo | doppierete | doppieranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | doppierei | doppieresti | doppierebbe | doppieremmo | doppiereste | doppierebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | doppi | doppi | doppi | doppiamo | doppiate | doppino |
imperfect | doppiassi | doppiassi | doppiasse | doppiassimo | doppiaste | doppiassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
doppia, non doppiare | doppi | doppiamo | doppiate | doppino |
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.