dzióbać

See also: dziobać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑu.bat͡ɕ/

Verb

dzióbać impf (perfective dzióbnąć)

  1. (regional) Alternative form of dziobać.

Conjugation
Conjugation of dzióbać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dzióbać
present tense 1st dzióbię dzióbiemy
2nd dzióbiesz dzióbiecie
3rd dzióbie dzióbią
impersonal dzióbie się
past tense 1st dzióbałem dzióbałam dzióbaliśmy dzióbałyśmy
2nd dzióbałeś dzióbałaś dzióbaliście dzióbałyście
3rd dzióbał dzióbała dzióbało dzióbali dzióbały
impersonal dzióbano
future tense 1st będę dzióbał,
będę dzióbać
 będę dzióbała,
będę dzióbać
 będziemy dzióbali,
będziemy dzióbać
 będziemy dzióbały,
będziemy dzióbać
2nd będziesz dzióbał,
będziesz dzióbać
 będziesz dzióbała,
będziesz dzióbać
 będziecie dzióbali,
będziecie dzióbać
 będziecie dzióbały,
będziecie dzióbać
3rd będzie dzióbał,
będzie dzióbać
 będzie dzióbała,
będzie dzióbać
 będzie dzióbało,
będzie dzióbać
 będą dzióbali,
będą dzióbać
 będą dzióbały,
będą dzióbać
impersonal będzie dzióbać się
conditional 1st dzióbałbym dzióbałabym dzióbalibyśmy dzióbałybyśmy
2nd dzióbałbyś dzióbałabyś dzióbalibyście dzióbałybyście
3rd dzióbałby dzióbałaby dzióbałoby dzióbaliby dzióbałyby
impersonal dzióbano by
imperative 1st niech dzióbię dzióbmy
2nd dziób dzióbcie
3rd niech dzióbie niech dzióbią
active adjectival participle dzióbiący dzióbiąca dzióbiące dzióbiący dzióbiące
passive adjectival participle dzióbany dzióbana dzióbane dzióbani dzióbane
contemporary adverbial participle dzióbiąc
verbal noun dzióbanie

Further reading
  • dzióbać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dzióbać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.