dziwak

Polish

Etymology

From dziw +‎ -ak.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈd͡ʑi.vak/
Audio (file)

Noun

dziwak m pers (diminutive dziwaczek, feminine dziwaczka)

weirdo, eccentric

Declension

declension of dziwak

	singular	plural
nominative	dziwak	dziwacy
genitive	dziwaka	dziwaków
dative	dziwakowi	dziwakom
accusative	dziwaka	dziwaków
instrumental	dziwakiem	dziwakami
locative	dziwaku	dziwakach
vocative	dziwaku	dziwacy

Related terms

(nouns) dziw, dziwaczność, dziwadło, dziwoląg, dziwność
(verb) dziwaczeć, dziwić
(adjectives) dziwaczny, dziwny
(adverb) dziwacznie

Further reading

dziwak in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.