exclusief

Dutch

Pronunciation

  • (file)

Adjective

exclusief (comparative exclusiever, superlative exclusiefst)

  1. exclusive

Inflection

Inflection of exclusief
uninflected exclusief
inflected exclusieve
comparative exclusiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial exclusiefexclusieverhet exclusiefst
het exclusiefste
indefinite m./f. sing. exclusieveexclusievereexclusiefste
n. sing. exclusiefexclusieverexclusiefste
plural exclusieveexclusievereexclusiefste
definite exclusieveexclusievereexclusiefste
partitive exclusiefsexclusievers

Adverb

exclusief

  1. exclusively
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.