fág

See also: fag, fàg, and -fag

Irish

Etymology

From Old Irish ·fácaib, prototonic form of fo·ácaib, from *fo-ad-gaib-, from Proto-Celtic *gabyeti (“take, hold”), from Proto-Indo-European *gʰeh₁bʰ- (“to take”); compare Welsh gafael (“hold”), Latin habeō (“have”).

Pronunciation

(Munster, Connacht) IPA^(key): /fˠɑːɡ/
(Ulster) IPA^(key): /fˠæːɡ/

Verb

fág (present analytic fágann, future analytic fágfaidh, verbal noun fágáil, past participle fágtha)

to leave
to drop off

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	fágaim	fágann tú; fágair^†	fágann sé, sí	fágaimid	fágann sibh	fágann siad; fágaid^†	a fhágann; a fhágas / a bhfágann; a bhfágas	fágtar
	past	d'fhág mé; d'fhágas / fhág mé‡; fhágas‡	d'fhág tú; d'fhágais / fhág tú; fhágais‡	d'fhág sé, sí / fhág sé, sí‡	d'fhágamar; d'fhág muid / fhágamar; fhág muid‡	d'fhág sibh; d'fhágabhair / fhág sibh; fhágabhair‡	d'fhág siad; d'fhágadar / fhág siad; fhágadar‡	a d'fhág / ar fhág*	fágadh
	past habitual	d'fhágainn / fhágainn‡	d'fhágtá / fhágtá‡	d'fhágadh sé, sí / fhágadh sé, sí‡	d'fhágaimis; d'fhágadh muid / fhágaimis; fhágadh muid‡	d'fhágadh sibh / fhágadh sibh‡	d'fhágaidís; d'fhágadh siad / fhágaidís; fhágadh siad‡	a d'fhágadh / ar fhágadh*	d'fhágtaí / fhágtaí‡
	future	fágfaidh mé; fágfad	fágfaidh tú; fágfair^†	fágfaidh sé, sí	fágfaimid; fágfaidh muid	fágfaidh sibh	fágfaidh siad; fágfaid^†	a fhágfaidh; a fhágfas / a bhfágfaidh; a bhfágfas	fágfar
conditional		d'fhágfainn / fhágfainn‡; bhfágfainn‡‡	d'fhágfá / fhágfá‡; bhfágfá‡‡	d'fhágfadh sé, sí / fhágfadh sé, sí‡; bhfágfadh sé, sí‡‡	d'fhágfaimis; d'fhágfadh muid / fhágfaimis‡; fhágfadh muid‡; bhfágfaimis‡‡; bhfágfadh muid‡‡	d'fhágfadh sibh / fhágfadh sibh‡; bhfágfadh sibh‡‡	d'fhágfaidís; d'fhágfadh siad / fhágfaidís‡; fhágfadh siad‡; bhfágfaidís‡‡; bhfágfadh siad‡‡	a d'fhágfadh / ar fhágfadh*	d'fhágfaí / fhágfaí‡; bhfágfaí‡‡
subjunctive	present	go bhfága mé; go bhfágad^†	go bhfága tú; go bhfágair^†	go bhfága sé, sí	go bhfágaimid; go bhfága muid	go bhfága sibh	go bhfága siad; go bhfágaid^†	—	go bhfágtar
subjunctive	past	dá bhfágainn	dá bhfágtá	dá bhfágadh sé, sí	dá bhfágaimis; dá bhfágadh muid	dá bhfágadh sibh	dá bhfágaidís; dá bhfágadh siad	—	dá bhfágtaí
imperative		fágaim	fág	fágadh sé, sí	fágaimis	fágaigí; fágaidh^†	fágaidís	—	fágtar
verbal noun		fágáil
past participle		fágtha

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Alternative past indicative analytic form: d’fhágaibh

Synonyms

(go away): imigh

Derived terms

fág slán (ag)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fág	fhág	bhfág
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.