fırın

See also: firín and firîn

Turkish

Etymology

Ultimately from Latin furnus, by way of either Greek φούρνος (foúrnos)[1] or Arabic فُرْن‎ (furn).[2]

Noun

fırın (definite accusative fırını, plural fırınlar)

  1. oven

Declension
Inflection
Nominative fırın
Definite accusative fırını
Singular Plural
Nominative fırın fırınlar
Definite accusative fırını fırınları
Dative fırına fırınlara
Locative fırında fırınlarda
Ablative fırından fırınlardan
Genitive fırının fırınların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular fırınım fırınlarım
2nd singular fırının fırınların
3rd singular fırını fırınları
1st plural fırınımız fırınlarımız
2nd plural fırınınız fırınlarınız
3rd plural fırınları fırınları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular fırınım fırınlarım
2nd singular fırınsın fırınlarsın
3rd singular fırın
fırındır		 fırınlar
fırınlardır
1st plural fırınız fırınlarız
2nd plural fırınsınız fırınlarsınız
3rd plural fırınlar fırınlardır

References
  1. Türk Dil Kurumu, Güncel Türkçe Sözlük
  2. Nişanyan, Sevan (2002–), “fırın”, in Nişanyan Sözlük
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.