funerarius
Latin
Etymology
From the oblique stem fūner- of fūnus (“funeral”, “death”) + -ārius (“-ary”, “pertaining to”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /fuː.neˈraː.ri.us/, [fuː.nɛˈraː.ri.ʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /fu.neˈra.ri.us/, [fu.neˈraː.ri.us]
Adjective
fūnerārius (feminine fūnerāria, neuter fūnerārium); first/second declension
- (Late Latin) Of or pertaining to a funeral; funeral (attributive)
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fūnerārius | fūnerāria | fūnerārium | fūnerāriī | fūnerāriae | fūnerāria | |
Genitive | fūnerāriī | fūnerāriae | fūnerāriī | fūnerāriōrum | fūnerāriārum | fūnerāriōrum | |
Dative | fūnerāriō | fūnerāriō | fūnerāriīs | ||||
Accusative | fūnerārium | fūnerāriam | fūnerārium | fūnerāriōs | fūnerāriās | fūnerāria | |
Ablative | fūnerāriō | fūnerāriā | fūnerāriō | fūnerāriīs | |||
Vocative | fūnerārie | fūnerāria | fūnerārium | fūnerāriī | fūnerāriae | fūnerāria |
Descendants
(all borrowings)
Inflection
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | fūnerārius | fūnerāriī |
Genitive | fūnerāriī | fūnerāriōrum |
Dative | fūnerāriō | fūnerāriīs |
Accusative | fūnerārium | fūnerāriōs |
Ablative | fūnerāriō | fūnerāriīs |
Vocative | fūnerārie | fūnerāriī |
References
- funerarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- funerarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.