göbek

See also: göbək

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish گوبك (göbek, navel), from Proto-Turkic *gȫpek. Likely related to gebe (pregnant), gebermek (“to die”, from earlier “to swell, to inflate”), kabarmak (to swell).

Noun

göbek (definite accusative göbeği, plural göbekler)

  1. navel, umbilicus
  2. paunch, potbelly, belly
  3. middle, core, center, heart
  4. heart (of lettuce, cabbage, etc.)
  5. central design (on a carpet, rug, tray, ceiling or in a garden, etc.)
  6. traffic circle, rotary, circle
  7. hub (of a wheel)
  8. kernel of nuts

Declension

Inflection
Nominative göbek
Definite accusative göbeği
Singular Plural
Nominative göbek göbekler
Definite accusative göbeği göbekleri
Dative göbeğe göbeklere
Locative göbekte göbeklerde
Ablative göbekten göbeklerden
Genitive göbeğin göbeklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular göbeğim göbeklerim
2nd singular göbeğin göbeklerin
3rd singular göbeği göbekleri
1st plural göbeğimiz göbeklerimiz
2nd plural göbeğiniz göbekleriniz
3rd plural göbekleri göbekleri

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.