getmək

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic ҝетмәк
Roman getmək
Perso-Arabic گئتمک

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *gē(j)t- (to go (away), to get away). Cognate with Old Turkic [script needed] (ket-, to go), Turkmen and Turkish gitmek, Crimean Tatar ketmek, etc.

Pronunciation

  • IPA(key): [ɡetˈmæk], [ɡetˈmæj]
  • (Tabriz) IPA(key): [d͡ʒetˈmɑχ][1]
  • Hyphenation: get‧mək

Verb

getmək

  1. (intransitive) to go
  2. (intransitive, with dative) to marry (a man)
    • 1909, Cəlil Məmmədquluzadə, Ölülər [The Dead Ones]; republished as Cəlil Məmmədquluzadə Əsərləri. Dörd Cilddə. I Cild, Baku: Öndər Nəşriyyat, 2004, page 398:
      And olsun allaha, mən Mir Bağır ağaya getməyəcəyəm. Mən heç kəsə getməyəcəyəm.
      I swear by god, I won't marry Mir Bağır-agha. I won't marry anyone.
    ərə getməkto marry a man
    Qız isə məktəbi bitirəndən sonra tez ərə getdiAs to the girl, she married soon after finishing school.

Conjugation

References

  1. Haneda, Koichi (2009—2010), “getmək”, in لغات لهج هی تبریز [Vocabulary of Tabrizi Dialect] (in Persian), Tabriz: یاران, →ISBN, page 93
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.