gjarn
Icelandic
Etymology
From Old Norse gjarn, from Proto-Germanic *gernaz.
Pronunciation
- IPA(key): /cartn/
- Rhymes: -artn
- Rhymes: -atn
Declension
positive (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gjarn | gjörn | gjarnt |
| accusative | gjarnan | gjarna | gjarnt |
| dative | gjörnum | gjarnri | gjörnu |
| genitive | gjarns | gjarnrar | gjarns |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gjarnir | gjarnar | gjörn |
| accusative | gjarna | gjarnar | gjörn |
| dative | gjörnum | gjörnum | gjörnum |
| genitive | gjarnra | gjarnra | gjarnra |
positive (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gjarni | gjarna | gjarna |
| accusative | gjarna | gjörnu | gjarna |
| dative | gjarna | gjörnu | gjarna |
| genitive | gjarna | gjörnu | gjarna |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gjörnu | gjörnu | gjörnu |
| accusative | gjörnu | gjörnu | gjörnu |
| dative | gjörnu | gjörnu | gjörnu |
| genitive | gjörnu | gjörnu | gjörnu |
comparative
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gjarnari | gjarnari | gjarnara |
| accusative | gjarnari | gjarnari | gjarnara |
| dative | gjarnari | gjarnari | gjarnara |
| genitive | gjarnari | gjarnari | gjarnara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gjarnari | gjarnari | gjarnari |
| accusative | gjarnari | gjarnari | gjarnari |
| dative | gjarnari | gjarnari | gjarnari |
| genitive | gjarnari | gjarnari | gjarnari |
superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gjarnastur | gjörnust | gjarnast |
| accusative | gjarnastan | gjarnasta | gjarnast |
| dative | gjörnustum | gjarnastri | gjörnustu |
| genitive | gjarnasts | gjarnastrar | gjarnasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gjarnastir | gjarnastar | gjörnust |
| accusative | gjarnasta | gjarnastar | gjörnust |
| dative | gjörnustum | gjörnustum | gjörnustum |
| genitive | gjarnastra | gjarnastra | gjarnastra |
superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gjarnasti | gjarnasta | gjarnasta |
| accusative | gjarnasta | gjörnustu | gjarnasta |
| dative | gjarnasta | gjörnustu | gjarnasta |
| genitive | gjarnasta | gjörnustu | gjarnasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gjörnustu | gjörnustu | gjörnustu |
| accusative | gjörnustu | gjörnustu | gjörnustu |
| dative | gjörnustu | gjörnustu | gjörnustu |
| genitive | gjörnustu | gjörnustu | gjörnustu |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *gernaz. Ultimately from Proto-Indo-European *ǵʰer- (“to yearn”).
Declension
Strong declension of gjarn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gjarn | gjǫrn | gjarnt |
| accusative | gjarnan | gjarna | gjarnt |
| dative | gjǫrnum | gjarni | gjǫrnu |
| genitive | gjarns | gjarnar | gjarns |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gjarnir | gjarnar | gjǫrn |
| accusative | gjarna | gjarnar | gjǫrn |
| dative | gjǫrnum | gjǫrnum | gjǫrnum |
| genitive | gjarna | gjarna | gjarna |
Weak declension of gjarn
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | gjarni | gjarna | gjarna |
| accusative | gjarna | gjǫrnu | gjarna |
| dative | gjarna | gjǫrnu | gjarna |
| genitive | gjarna | gjǫrnu | gjarna |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | gjǫrnu | gjǫrnu | gjǫrnu |
| accusative | gjǫrnu | gjǫrnu | gjǫrnu |
| dative | gjǫrnum | gjǫrnum | gjǫrnum |
| genitive | gjǫrnu | gjǫrnu | gjǫrnu |
Descendants
- Icelandic: gjarn
References
- gjarn in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.