greamaigh
Irish
Etymology 1
From greim, greama (“grip, grasp, hold”) + -igh.
Verb
greamaigh (present analytic greamaíonn, future analytic greamóidh, verbal noun greamú, past participle greamaithe)
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | greamaím | greamaíonn tú; greamaír† |
greamaíonn sé, sí | greamaímid; greamaíonn muid |
greamaíonn sibh | greamaíonn siad; greamaíd† |
a ghreamaíonn; a ghreamaíos / a ngreamaíonn*; a ngreamaíos* |
greamaítear |
past | ghreamaigh mé; ghreamaíos | ghreamaigh tú; ghreamaís | ghreamaigh sé, sí | ghreamaíomar; ghreamaigh muid | ghreamaigh sibh; ghreamaíobhair | ghreamaigh siad; ghreamaíodar | a ghreamaigh / ar ghreamaigh* |
greamaíodh | |
past habitual | ghreamaínn | ghreamaíteá | ghreamaíodh sé, sí | ghreamaímis; ghreamaíodh muid | ghreamaíodh sibh | ghreamaídís; ghreamaíodh siad | a ghreamaíodh / ar ghreamaíodh* |
ghreamaítí | |
future | greamóidh mé; greamód; greamóchaidh mé† |
greamóidh tú; greamóir†; greamóchaidh tú† |
greamóidh sé, sí; greamóchaidh sé, sí† |
greamóimid; greamóidh muid; greamóchaimid†; greamóchaidh muid† |
greamóidh sibh; greamóchaidh sibh† |
greamóidh siad; greamóid†; greamóchaidh siad† |
a ghreamóidh; a ghreamós; a ghreamóchaidh†; a ghreamóchas† / a ngreamóidh*; a ngreamós*; a ngreamóchaidh*†; a ngreamóchas*† |
greamófar; greamóchar† | |
conditional | ghreamóinn; ghreamóchainn† / ngreamóinn‡‡; ngreamóchainn†‡‡ | ghreamófá; ghreamóchthᆠ/ ngreamófᇇ; ngreamóchthᆇ‡ | ghreamódh sé, sí; ghreamóchadh sé, sí† / ngreamódh sé, s퇇; ngreamóchadh sé, s톇‡ | ghreamóimis; ghreamódh muid; ghreamóchaimis†; ghreamóchadh muid† / ngreamóimis‡‡; ngreamódh muid‡‡; ngreamóchaimis†‡‡; ngreamóchadh muid†‡‡ | ghreamódh sibh; ghreamóchadh sibh† / ngreamódh sibh‡‡; ngreamóchadh sibh†‡‡ | ghreamóidís; ghreamódh siad; ghreamóchadh siad† / ngreamóidís‡‡; ngreamódh siad‡‡; ngreamóchadh siad†‡‡ | a ghreamódh; a ghreamóchadh† / ar ghreamódh*; ar ghreamóchadh*† |
ghreamófaí; ghreamóchthaí† / ngreamófa퇇; ngreamóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go ngreamaí mé; go ngreamaíod† |
go ngreamaí tú; go ngreamaír† |
go ngreamaí sé, sí | go ngreamaímid; go ngreamaí muid |
go ngreamaí sibh | go ngreamaí siad; go ngreamaíd† |
— | go ngreamaítear |
past | dá ngreamaínn | dá ngreamaíteá | dá ngreamaíodh sé, sí | dá ngreamaímis; dá ngreamaíodh muid |
dá ngreamaíodh sibh | dá ngreamaídís; dá ngreamaíodh siad |
— | dá ngreamaítí | |
imperative | greamaím | greamaigh | greamaíodh sé, sí | greamaímis | greamaígí; greamaídh† |
greamaídís | — | greamaítear | |
verbal noun | greamú | ||||||||
past participle | greamaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- greamaitheach (“gripping, grasping; sticky, adhesive”, adjective)
- greamaitheacht f (“stickiness, adhesiveness”)
- greamaitheoir m (“gripper, grasper; sticker”)
Adjective
greamaigh
- inflection of greamach (“biting, inclined to bite”):
- vocative and genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
greamaigh | ghreamaigh | ngreamaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- "greamaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- Entries containing “greamaigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “greamaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.